مراببوس

مراببوس
باگل‌سرخی که شبنم روی آن نشسته
بالبهایی‌ گرم
چون گرمای آفتاب اول صبح
اززمین برخیزانم باعشق
همچنان که دستهایت
سرزمین تنم راکشف میکنند
جهانم رافتح کن وفرمانروایم باش
دیدگاه ها (۱)

می‌ترسم آرزویت کنممحال شوی ...مغرور شوی ...ناپدید شوی ...از ...

نورِ دو دیده‌ی منیدور مشو زِ چشـمِ مـن ✨ 💍 🌸 🍃 ‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‎‎

فرسنگ ها فاصله رامی شود جا داد بین انگشت تو و صفحه کیبوردامت...

عقل می دانست نمی مانیلیکمجنون "چشمان من بودکهتو را لیلی می د...

مرا ببوس...با گل سرخی کهشبنم روی آن نشسته  با لبهائی گرم چون...

p20هوا نزدیک عصر شده بود. بخشی از آشپزخانه خلوت بود و ات برا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط