بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
تکلیف یک انسان عاقل و بالغ که بویی از انسانیت برده است، دغدغه اصلاح زندگی فردی و اجتماعی درتمامی شئون آن میباشد.ممکن است چگونگی روش در هر موضوع یا شرایط زمانی و مکانی خاص و حتی با توجه به شرایط مخاطب متفاوت باشد، منتهی آن چه که هیچ گاه از یک انسان عاقل- به ویژه اگر مسلمان باشد انتظار نمیرود و پذیرفته نیست، همان بیخیالی و بیتفاوتی است که در سطح کلان و گسترده به سوی آن دعوت و کشانده میشویم.
الف) -بدیهی است که مشکلات فرهنگی جامعه، فقط بد حجابی نیست؛ بد حجابی نیز اختصاص به بانوان ندارد،در مورد مردان نیز وجود دارد. پوشیدن شلوار فاق کوتاه، به گونهای که با هر حرکتی حتماً باسن پیدا شود، عین کشف عورت است و ... .
ب)- البته که کار فرهنگی در درجه و رتبه نخست هر امری قرار دارد، چرا که زیر ساخت است.اما کار فرهنگی نیز تعریف دارد، استراتژی دراز مدت و کوتاه مدت دارد،تاکتیکها و روش ها و نیز ابزار خود را دارد.
وقتی مادر، دختر خود را تا 8 سالگی با یک تاپ و شلوارک و یا استرچ بچهگانه در مجامع حاضر کرد، نمیتواند یک شبه کار فرهنگی کند و به او بگوید: تو از فردا صبح دیگر بالغ و مکلف هستی، پس حجابت را رعایت کن.
وقتی درمهد کودک، کلاسهای آموزشی و ...، به کودکان از سه سالگی، آرایش و رقصهای گوناگون یاد دادند و پدر و مادر افتخار کردند که فرزندشان مثل فلان رقاصه می رقصد، حتی به او رقصهایی چون تانگو یاد میدهند و به او چگونگی عشوه و دلربایی را به او میآموزند، نمیشود ناگهان او را مخاطب قرار داد و گفت:تا به حال هرچه آموختی خلاف بود، از فردا چنین بکن و چنان باش.
سخت است به کودک و نوجوانی که از وقتی چهار دست و پا راه می رفته تا سنین نوجوانی، پای ماهواره و شبکههای آن چنانی اینترنتی و تلویزیون خانگی و ...، رشد یافته است و با فرهنگ القایی و تحمیلی غیر اسلامی وحتی غیر انسانی شکل گرفته است، گفت:ازفردا حجابت و یا معاشرت و گفتگویت با نامحرم را رعایت کن و یا فرهنگ و حقوق اجتماعی را مغتنم بشمار.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
تکلیف یک انسان عاقل و بالغ که بویی از انسانیت برده است، دغدغه اصلاح زندگی فردی و اجتماعی درتمامی شئون آن میباشد.ممکن است چگونگی روش در هر موضوع یا شرایط زمانی و مکانی خاص و حتی با توجه به شرایط مخاطب متفاوت باشد، منتهی آن چه که هیچ گاه از یک انسان عاقل- به ویژه اگر مسلمان باشد انتظار نمیرود و پذیرفته نیست، همان بیخیالی و بیتفاوتی است که در سطح کلان و گسترده به سوی آن دعوت و کشانده میشویم.
الف) -بدیهی است که مشکلات فرهنگی جامعه، فقط بد حجابی نیست؛ بد حجابی نیز اختصاص به بانوان ندارد،در مورد مردان نیز وجود دارد. پوشیدن شلوار فاق کوتاه، به گونهای که با هر حرکتی حتماً باسن پیدا شود، عین کشف عورت است و ... .
ب)- البته که کار فرهنگی در درجه و رتبه نخست هر امری قرار دارد، چرا که زیر ساخت است.اما کار فرهنگی نیز تعریف دارد، استراتژی دراز مدت و کوتاه مدت دارد،تاکتیکها و روش ها و نیز ابزار خود را دارد.
وقتی مادر، دختر خود را تا 8 سالگی با یک تاپ و شلوارک و یا استرچ بچهگانه در مجامع حاضر کرد، نمیتواند یک شبه کار فرهنگی کند و به او بگوید: تو از فردا صبح دیگر بالغ و مکلف هستی، پس حجابت را رعایت کن.
وقتی درمهد کودک، کلاسهای آموزشی و ...، به کودکان از سه سالگی، آرایش و رقصهای گوناگون یاد دادند و پدر و مادر افتخار کردند که فرزندشان مثل فلان رقاصه می رقصد، حتی به او رقصهایی چون تانگو یاد میدهند و به او چگونگی عشوه و دلربایی را به او میآموزند، نمیشود ناگهان او را مخاطب قرار داد و گفت:تا به حال هرچه آموختی خلاف بود، از فردا چنین بکن و چنان باش.
سخت است به کودک و نوجوانی که از وقتی چهار دست و پا راه می رفته تا سنین نوجوانی، پای ماهواره و شبکههای آن چنانی اینترنتی و تلویزیون خانگی و ...، رشد یافته است و با فرهنگ القایی و تحمیلی غیر اسلامی وحتی غیر انسانی شکل گرفته است، گفت:ازفردا حجابت و یا معاشرت و گفتگویت با نامحرم را رعایت کن و یا فرهنگ و حقوق اجتماعی را مغتنم بشمار.(ادامه دارد...)
- ۱.۲k
- ۰۳ آبان ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط