حی علی العزا فی ماتم الحسین
#حی_علی_العزا_فی_ماتم_الحسین
🍂 فصل اول
🌱 بخش اول
🍁 قسمت پنجم
▪ ️محزون شدن لوح وقلم
ﺩﻭ ﻣﺠﻠﺲ قبل ازمیلاد حضرت ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻃﻠﺎﻕ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻳﻜﻲ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻣﺮ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﺑﺮ ﻟﻮﺡ ﺛﺒﺖ ﻛﻨﺪ ﭘﺲ ﻗﻠﻢ ﻭ ﻟﻮﺡ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﺷﺪﻧﺪ.
🔸 ﺩﻭﻡ: ﺣﻮﻝ ﻋﺮﺵ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻧﻮﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﻠﺎﺋﻜﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺧﻠﻖ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﻠﻴﻔﻪ، ﭘﺲ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻧﺪ: ﺁﻳﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲﺩﻫﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﻥ ﺭﻳﺰﻱ ﻛﻨﺪ؟ ﺩﺭ ﺑﻌﺾ ﺗﻔﺎﺳﻴﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻣﻠﺎﺋﻜﻪ ﻗﻀﻴﻪ ﻱ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺣﺰﻥ ﻭ ﺣﺴﺮﺕ ﮔﻔﺘﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲﺩﺍﻧﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ
کﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻴﺪ.
🔹 ﮔﺮﻳﻪ ﻱ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ صلی الله علیه وال وسلم ﺑﺮ امامﺣﺴﻴﻦ علیه السلام
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻱ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﺻﺒﺮ ﻛﺮﺩ ﻟﻜﻦ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﺮ ﺣﺴﻴﻦ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﻲﻧﻤﻮﺩ، ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﻣﻨﺎﻓﻲ ﺻﺒﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻟﺎﺯﻣﻪ ﻱ ﺷﻔﻘﺖ ﻭ ﺭﻗﺖ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﻛﻪ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺧﻮﺩ ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﺪ، ﻣﮕﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﻴﻦ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻛﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻲﺩﻳﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻣﻲﺁﻭﺭﺩ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻏﺎﻟﺐ ﻣﻲﺷﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﻋﻠﻲ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﻲﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺩﺍﺭ، ﭘﺲ ﻣﻲﺑﻮﺳﻴﺪ ﮔﻠﻮﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩ، ﻋﺮﺽ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ: ﭼﺮﺍ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﻨﻲ؟
🍂 ﻣﻲﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺟﺎﻱ ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻲﺑﻮﺳﻢ، ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺣﺴﻴﻦ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻣﻲﺩﻳﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻣﻲﺩﻳﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﻟﺒﺎﺱ ﻧﻮ ﻣﻲﭘﻮﺷﻴﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩ ، ﻭ ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻫﻤﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﻭﺻﻴﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺩﺍﻉ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻛﻪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺨﺮﺍﺷﻴﺪ ﻭ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﻣﺪﺭﻳﺪ ﻭ ﻭﺍﻭﻳﻠﺎ ﻣﮕﻮﺋﻴﺪ ،ﻟﻜﻦ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ ﺑﻠﻲ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺳﻜﻴﻨﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
🍁 ﻟﺎ ﺗﺤﺮﻗﻲ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺪﻣﻌﻚ ﺣﺴﺮﺓ ﻣﺎﺩﺍﻡ ﻣﻨﻲ ﺍﻟﺮﻭﺡ ﻓﻲ ﺟﺜﻤﺎﻧﻲ ﻓﺎﺫﺍ ﻗﺘﻠﺖ ﻓﺎﻧﺖ ﺃﻭﻟﻲ ﺑﺎﻟﺬﻱ ﺗﺄﺗﻴﻨﻪ ﻳﺎﺧﻴﺮﺓ ﺍﻟﻨﺴﻮﺍﻥ
ﺑﺎ ﺍﺷﻜﻬﺎﻱ ﺟﺎﻧﻜﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻧﺴﻮﺯﺍﻥ، ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺭﻭﺡ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﺩﺍﺭﻡ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻡ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﻚ ﺭﻳﺨﺘﻦ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺗﺮﻱ، ﺍﻱ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻱ ﺑﺎﻧﻮﺍ! ﻭ ﻣﻠﺎﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎ ﺻﺒﺮ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻠﺎﺋﻜﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﺎﻙ ﮔﺮﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ، ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻋﻀﺎﻳﺶ ﺍﺯ ﺻﺪﻣﻪ ﻱ ﺗﻴﺮ ﻭ ﺳﻨﺎﻥ ﻭ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﺠﺮﻭﺡ، ﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﭘﺎﺭﻩ، ﺳﺮﺵ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ، ﭘﻴﺸﺎﻧﻴﺶ ﺷﻜﺴﺘﻪ، ﺳﻴﻨﻪ ﺍﺵ ﺍﺯ ﺗﻴﺮ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﺳﻮﺭﺍﺥ، ﻗﻠﺒﺶ ﺍﺯﻧﻴﺰﻩ ﻱ ﺳﻪ ﭘﻬﻠﻮ ﭼﺎﻙ، ﻳﻚ ﺗﻴﺮ ﺩﺭ ﺣﻠﻘﻮﻣﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ، ﻭ ﺗﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﻨﻜﺶ ﺭﺍ ﺧﺴﺘﻪ، ﺗﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﻬﻠﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ، ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺍﺯ ﺧﺸﻜﻲ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ ﭼﺴﺒﻴﺪﻩ، ﺟﮕﺮﺵ ﺍﺯ ﺗﺸﻨﮕﻲ ﺗﻔﺘﻴﺪﻩ، ﻟﺒﻬﺎﻳﺶ ﺍﺯ ﻋﻄﺶ ﺧﺸﻚ ﺷﺪﻩ، ﻗﻠﺒﺶ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻋﻴﺎﻝ ﺑﻲ ﻛﺴﺶ ﺗﺎﻓﺘﻪ، ﺩﺳﺘﺶ ﺍﺯ ﺿﺮﺑﺖ ﺯﺭﻋﺔ ﺑﻦ ﺷﺮﻳﻚ ﻗﻄﻊ ﺷﺪﻩ، ﻧﻴﺰﻩ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﻳﺶ ﺟﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺳﺮ ﻭ ﺭﻭﻳﺶ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺧﻀﺎﺏ ﺷﺪﻩ، ﺻﺪﺍﻱ ﺍﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﻱ ﻋﻴﺎﻝ ﻭ ﺍﻃﻔﺎﻟﺶ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻃﺮﻑ، ﻭ ﺷﻤﺎﺗﺖ ﻭ ﺷﺘﻢ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ، ﻭ ﻛﺸﺘﻪﻫﺎﻱ ﺍﺻﺤﺎﺑﺶ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻃﺮﻑ، ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻫﻤﻪ ﻱ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺁﻫﻲ ﻧﻜﺸﻴﺪ، ﻭ ﻗﻄﺮﻩ ﻱ ﺍﺷﻜﻲن ﻧﺮﻳﺨﺖ ﻭ ﻫﻤﻲ ﮔﻔﺖ:
🔸 «ﺻﺒﺮﺍ ﻋﻠﻲ ﻗﻀﺎﺋﻚ، ﻟﺎ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺳﻮﺍﻙ، ﻳﺎ ﻏﻴﺎﺙ ﺍﻟﻤﺴﺘﻐﻴﺜﻴﻦ»:
[ﺑﺮ ﻗﻀﺎﻱ ﺗﻮ ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻢ، ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ، ﺍﻱ ﭘﻨﺎﻩ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎ! ]
ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺍﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ:
«ﻭ ﻟﻘﺪ ﻋﺠﺒﺖ ﻣﻦ ﺻﺒﺮﻙ ﻣﻠﺎﺋﻜﺔ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ»:
[ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺷﻜﻴﺒﺎﺋﻲ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺷﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪﻧﺪ] .
🔹 ﻭ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﺠﺎﺩ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﺮﻭﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻣﺮ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺷﺪﺕ ﻣﻲﻛﺮﺩ ﺭﺧﺴﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﻣﻲﺩﺭﺧﺸﻴﺪ، ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻧﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻲﮔﻔﺘﻨﺪ:
🌱 ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺣﺴﻴﻦ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﺎﻙ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻠﻲ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺷﺶ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮﺩ.
📚 منابع:
ﺑﺤﺎﺭ 261: 44 - ﻛﺎﻣﻞ ﺍﻟﺰﻳﺎﺭﺍﺕ ﺑﺎﺏ 23 ﺹ 70. ﺑﺤﺎﺭ 246: 44. بـﺤﺎﺭ 47: 45 - ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻃﺮﻳﺤﻲ ﺹ 134: 2. ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻃﺮﻳﺤﻲ 133: 2 - ﻣﻨﺎﻗﺐ 257: 3. ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻛﺘﺐ ﻣﻘﺎﺗﻞ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ. ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺫﺭﻳﻌﺔ ﺍﻟﻨﺠﺎﺓ ﺹ 145 ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﻣﺨﻨﻒ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺤﺎﺭ 240: 98 - ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺍﻟﺰﺍﺋﺮ ﺹ 121 ﻭ 124.ﺑﺤﺎﺭ 297: 44 - ﻣﻌﺎﻧﻲ ﺍﻟﺎﺧﺒﺎﺭ ﺹ 288.
الهی بِحَقِ‌السّیدة‌زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ عَلَیْها َّ‌عَجّل‌لِوَلیکَ‌الغَریبِ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج
#معرفت_عاشورا
#شعائر_حسینی
#مطالب_ویژه
#بخش_اول
#قسمت_پنجم
🍂 فصل اول
🌱 بخش اول
🍁 قسمت پنجم
▪ ️محزون شدن لوح وقلم
ﺩﻭ ﻣﺠﻠﺲ قبل ازمیلاد حضرت ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻃﻠﺎﻕ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻳﻜﻲ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻣﺮ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﺑﺮ ﻟﻮﺡ ﺛﺒﺖ ﻛﻨﺪ ﭘﺲ ﻗﻠﻢ ﻭ ﻟﻮﺡ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﺷﺪﻧﺪ.
🔸 ﺩﻭﻡ: ﺣﻮﻝ ﻋﺮﺵ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻧﻮﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﻠﺎﺋﻜﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺧﻠﻖ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﻠﻴﻔﻪ، ﭘﺲ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻧﺪ: ﺁﻳﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲﺩﻫﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﻥ ﺭﻳﺰﻱ ﻛﻨﺪ؟ ﺩﺭ ﺑﻌﺾ ﺗﻔﺎﺳﻴﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻣﻠﺎﺋﻜﻪ ﻗﻀﻴﻪ ﻱ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺣﺰﻥ ﻭ ﺣﺴﺮﺕ ﮔﻔﺘﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲﺩﺍﻧﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ
کﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻴﺪ.
🔹 ﮔﺮﻳﻪ ﻱ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ صلی الله علیه وال وسلم ﺑﺮ امامﺣﺴﻴﻦ علیه السلام
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻱ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﺻﺒﺮ ﻛﺮﺩ ﻟﻜﻦ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﺮ ﺣﺴﻴﻦ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﻲﻧﻤﻮﺩ، ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﻣﻨﺎﻓﻲ ﺻﺒﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻟﺎﺯﻣﻪ ﻱ ﺷﻔﻘﺖ ﻭ ﺭﻗﺖ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﻛﻪ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺧﻮﺩ ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﺪ، ﻣﮕﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﻴﻦ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻛﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻲﺩﻳﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻣﻲﺁﻭﺭﺩ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻏﺎﻟﺐ ﻣﻲﺷﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﻋﻠﻲ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﻲﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺩﺍﺭ، ﭘﺲ ﻣﻲﺑﻮﺳﻴﺪ ﮔﻠﻮﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩ، ﻋﺮﺽ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ: ﭼﺮﺍ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﻨﻲ؟
🍂 ﻣﻲﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺟﺎﻱ ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻲﺑﻮﺳﻢ، ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺣﺴﻴﻦ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻣﻲﺩﻳﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻣﻲﺩﻳﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﻟﺒﺎﺱ ﻧﻮ ﻣﻲﭘﻮﺷﻴﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩ ، ﻭ ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻫﻤﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﻭﺻﻴﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺩﺍﻉ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻛﻪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺨﺮﺍﺷﻴﺪ ﻭ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﻣﺪﺭﻳﺪ ﻭ ﻭﺍﻭﻳﻠﺎ ﻣﮕﻮﺋﻴﺪ ،ﻟﻜﻦ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ ﺑﻠﻲ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺳﻜﻴﻨﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
🍁 ﻟﺎ ﺗﺤﺮﻗﻲ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺪﻣﻌﻚ ﺣﺴﺮﺓ ﻣﺎﺩﺍﻡ ﻣﻨﻲ ﺍﻟﺮﻭﺡ ﻓﻲ ﺟﺜﻤﺎﻧﻲ ﻓﺎﺫﺍ ﻗﺘﻠﺖ ﻓﺎﻧﺖ ﺃﻭﻟﻲ ﺑﺎﻟﺬﻱ ﺗﺄﺗﻴﻨﻪ ﻳﺎﺧﻴﺮﺓ ﺍﻟﻨﺴﻮﺍﻥ
ﺑﺎ ﺍﺷﻜﻬﺎﻱ ﺟﺎﻧﻜﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻧﺴﻮﺯﺍﻥ، ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺭﻭﺡ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﺩﺍﺭﻡ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻡ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﻚ ﺭﻳﺨﺘﻦ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺗﺮﻱ، ﺍﻱ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻱ ﺑﺎﻧﻮﺍ! ﻭ ﻣﻠﺎﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎ ﺻﺒﺮ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻠﺎﺋﻜﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﺎﻙ ﮔﺮﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ، ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻋﻀﺎﻳﺶ ﺍﺯ ﺻﺪﻣﻪ ﻱ ﺗﻴﺮ ﻭ ﺳﻨﺎﻥ ﻭ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﺠﺮﻭﺡ، ﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﭘﺎﺭﻩ، ﺳﺮﺵ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ، ﭘﻴﺸﺎﻧﻴﺶ ﺷﻜﺴﺘﻪ، ﺳﻴﻨﻪ ﺍﺵ ﺍﺯ ﺗﻴﺮ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﺳﻮﺭﺍﺥ، ﻗﻠﺒﺶ ﺍﺯﻧﻴﺰﻩ ﻱ ﺳﻪ ﭘﻬﻠﻮ ﭼﺎﻙ، ﻳﻚ ﺗﻴﺮ ﺩﺭ ﺣﻠﻘﻮﻣﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ، ﻭ ﺗﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﻨﻜﺶ ﺭﺍ ﺧﺴﺘﻪ، ﺗﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﻬﻠﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ، ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺍﺯ ﺧﺸﻜﻲ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ ﭼﺴﺒﻴﺪﻩ، ﺟﮕﺮﺵ ﺍﺯ ﺗﺸﻨﮕﻲ ﺗﻔﺘﻴﺪﻩ، ﻟﺒﻬﺎﻳﺶ ﺍﺯ ﻋﻄﺶ ﺧﺸﻚ ﺷﺪﻩ، ﻗﻠﺒﺶ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻋﻴﺎﻝ ﺑﻲ ﻛﺴﺶ ﺗﺎﻓﺘﻪ، ﺩﺳﺘﺶ ﺍﺯ ﺿﺮﺑﺖ ﺯﺭﻋﺔ ﺑﻦ ﺷﺮﻳﻚ ﻗﻄﻊ ﺷﺪﻩ، ﻧﻴﺰﻩ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﻳﺶ ﺟﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺳﺮ ﻭ ﺭﻭﻳﺶ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺧﻀﺎﺏ ﺷﺪﻩ، ﺻﺪﺍﻱ ﺍﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﻱ ﻋﻴﺎﻝ ﻭ ﺍﻃﻔﺎﻟﺶ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻃﺮﻑ، ﻭ ﺷﻤﺎﺗﺖ ﻭ ﺷﺘﻢ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ، ﻭ ﻛﺸﺘﻪﻫﺎﻱ ﺍﺻﺤﺎﺑﺶ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻃﺮﻑ، ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻫﻤﻪ ﻱ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺁﻫﻲ ﻧﻜﺸﻴﺪ، ﻭ ﻗﻄﺮﻩ ﻱ ﺍﺷﻜﻲن ﻧﺮﻳﺨﺖ ﻭ ﻫﻤﻲ ﮔﻔﺖ:
🔸 «ﺻﺒﺮﺍ ﻋﻠﻲ ﻗﻀﺎﺋﻚ، ﻟﺎ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺳﻮﺍﻙ، ﻳﺎ ﻏﻴﺎﺙ ﺍﻟﻤﺴﺘﻐﻴﺜﻴﻦ»:
[ﺑﺮ ﻗﻀﺎﻱ ﺗﻮ ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻢ، ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ، ﺍﻱ ﭘﻨﺎﻩ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎ! ]
ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺍﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ:
«ﻭ ﻟﻘﺪ ﻋﺠﺒﺖ ﻣﻦ ﺻﺒﺮﻙ ﻣﻠﺎﺋﻜﺔ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ»:
[ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺷﻜﻴﺒﺎﺋﻲ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺷﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪﻧﺪ] .
🔹 ﻭ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﺠﺎﺩ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﺮﻭﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻣﺮ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺷﺪﺕ ﻣﻲﻛﺮﺩ ﺭﺧﺴﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﻣﻲﺩﺭﺧﺸﻴﺪ، ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻧﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻲﮔﻔﺘﻨﺪ:
🌱 ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺣﺴﻴﻦ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﺎﻙ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻠﻲ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺷﺶ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮﺩ.
📚 منابع:
ﺑﺤﺎﺭ 261: 44 - ﻛﺎﻣﻞ ﺍﻟﺰﻳﺎﺭﺍﺕ ﺑﺎﺏ 23 ﺹ 70. ﺑﺤﺎﺭ 246: 44. بـﺤﺎﺭ 47: 45 - ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻃﺮﻳﺤﻲ ﺹ 134: 2. ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻃﺮﻳﺤﻲ 133: 2 - ﻣﻨﺎﻗﺐ 257: 3. ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻛﺘﺐ ﻣﻘﺎﺗﻞ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ. ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺫﺭﻳﻌﺔ ﺍﻟﻨﺠﺎﺓ ﺹ 145 ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﻣﺨﻨﻒ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺤﺎﺭ 240: 98 - ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺍﻟﺰﺍﺋﺮ ﺹ 121 ﻭ 124.ﺑﺤﺎﺭ 297: 44 - ﻣﻌﺎﻧﻲ ﺍﻟﺎﺧﺒﺎﺭ ﺹ 288.
الهی بِحَقِ‌السّیدة‌زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ عَلَیْها َّ‌عَجّل‌لِوَلیکَ‌الغَریبِ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج
#معرفت_عاشورا
#شعائر_حسینی
#مطالب_ویژه
#بخش_اول
#قسمت_پنجم
۴.۳k
۳۰ شهریور ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.