کاش تا دل می گرفت و می شکست

کاش تا دل می گرفت و می شکست
دوست می آمد کنارش می نشست

کاش می شد روی هر رنگین کمان
می نوشتم "مهربان "با من بمـــان

کاش می شد قلب ها آباد بــــــود
کینه و غم ها به دست باد بــــــود

کاش می شد دل فراموشی نداشت
نم نم باران هم آغـــوشی نداشت

کاش می شد کاش ها مهمان شوند
درمیان غصه ها پنهان شــــــــوند