‏یه وقتائیم هست

‏یه وقتائیم هست
آدم دلش می‌خواد فرار کنه...
نه از بقیه،
از خودش و هرچی که مربوط به خودشه!
می‌دونی؟
نمیشه!
واسه همینم هست که بعضیا دیوونه می‌شن؛ اینجوری دیگه میتونن خودشون نباشن...
هیچ‌کسم به خنده ها و گریه های بی دلیلشون گیر نمیده دیگه!
دیوونگی یه وقتا خیلی قشنگه...
مثل نارنجی موقع پائیز
مثل بارون وسط بیابون
مثل بخار چایی توی برف
مثل خنده لابلای گریه
می‌دونی؟!
یه وقتایی دیوونگی خیلی خوبه...
خیلی می‌چسبه!
اصلا یه وقتا عقل و منطق جواب نمیده دیگه...
اون موقعا دیوونگی قشنگ ترین راه فرار دنیاست!