اگر کسی را داری که در این درهم ریختگی عاطفهها به شیوها

اگر کسی را داری که در این درهم ریختگیِ عاطفه‌ها به شیوه‌ای خاص دوستت دارد، احساس‌ش را جدی بگیر. وقتی بی‌حساب و کتاب چشم‌هایش فقط تو را می‌بینند و قلبش تو را می‌جوید، وفاداری‌ش را قدر بدان.
در روزگار عقل‌های محاسبه‌گر، کم‌ند اینگونه دیوانه‌ها.
اگر کسی را داری که به دور از بازی‌های مکارانه‌ی رابطه برایت عشق و نور می‌آورد، همان است که سال‌ها بعد در روزهای دلگیری و دلتنگی‌‌ت به او محتاج خواهی شد. او همان است که به تو آرامشی از جنس اصالت بشر خواهد داد.
اگر چنین کسی را داری، دستش را بگیر و پله‌های پشت‌بام را با او بالا برو و فریاد بزن:
دوستت دارم
طوری که صورت عبوس شهر از هجوم احساساتِ مردمش سرزنده شود.
طوری که قلب گرفته‌ی شهر پر از آغوش و بوسه شود.
طوری که حال شهر برانگیخته شود.



پ ن: بعضي دوست‌داشتن‌ها تكراری نمی‌شوند. بغض نمی‌شوند. درد نمی‌شوند. خنجری ندارند كه به عاطفه و احساس ضربه بزند.
بعضی دوست‌داشتن‌ها ماندنی‌اند، مثل عروسكی كه پير نمی‌شود.
مثل درختی كه خشك نمی‌شود.
با بعضی دوست‌داشتن‌ها می‌شود روز را زندگی کرد و شب را زندگی كرد.
چای ولرمی نوشيد، موسيقی آرامی شنيد، صبح را با بوسه‌ای آغاز کرد و شب را با شب‌بخيری گرم به خواب رفت.
بعضی دوست‌داشتن‌ها خودِ معجزه‌اند...