اگر کسی را داری که در این درهم ریختگیِ عاطفه ها به شیوه ا

اگر کسی را داری که در این درهم ریختگیِ عاطفه‌ها به شیوه‌ای خاص دوستت دارد، احساس‌ش را جدی بگیر. وقتی بی‌حساب و کتاب چشم‌هایش فقط تو را می‌بینند و قلبش تو را می‌جوید، وفاداری‌ش را قدر بدان.
در روزگار عقل‌های محاسبه‌گر، کم‌ند اینگونه دیوانه‌ها.
اگر کسی را داری که به دور از بازی‌های مکارانه‌ی رابطه برایت عشق و نور می‌آورد، همان است که سال‌ها بعد در روزهای دلگیری و دلتنگی‌‌ت به او محتاج خواهی شد. او همان است که به تو آرامشی از جنس اصالت بشر خواهد داد.
اگر چنین کسی را داری، دستش را بگیر و پله‌های پشت‌بام را با او بالا برو و فریاد بزن:
دوستت دارم
طوری که صورت عبوس شهر از هجوم احساساتِ مردمش سرزنده شود.
طوری که قلب گرفته‌ی شهر پر از آغوش و بوسه شود.
طوری که حال شهر برانگیخته شود.



پ ن: بعضي دوست‌داشتن‌ها تكراری نمی‌شوند. بغض نمی‌شوند. درد نمی‌شوند. خنجری ندارند كه به عاطفه و احساس ضربه بزند.
بعضی دوست‌داشتن‌ها ماندنی‌اند، مثل عروسكی كه پير نمی‌شود.
مثل درختی كه خشك نمی‌شود.
با بعضی دوست‌داشتن‌ها می‌شود روز را زندگی کرد و شب را زندگی كرد.
چای ولرمی نوشيد، موسيقی آرامی شنيد، صبح را با بوسه‌ای آغاز کرد و شب را با شب‌بخيری گرم به خواب رفت.
بعضی دوست‌داشتن‌ها خودِ معجزه‌اند...