عشق؟ تو رفیق ترینِ منی،

عشق؟ تو رفیق‌ترینِ منی،
عزیزِ منی، صبوری و آرام . عشق؟ تو مهربان‌ترینِ منی، دوست‌داشتنی‌ترینِ منی، ارزشمندی و قابل اعتماد.عشق را نمی‌دانم، ولی به نام تو که می‌رسم، سلول به سلول، لبریز اشتیاق می‌شوم. تو را که می‌بینم، به هیجان می‌آیم و کنارت که می‌نشینم، هزاران هزار پروانه‌ی عاشق، میان هزارتوی قلبم، پرواز می‌کنند.بی‌اختیار به تو فکر می‌کنم هر لحظه و دلم می‌خواهد تمام فیلم‌های خوبِ جهان را با تو ببینم، تمام موسیقی‌های خوبِ جهان را با تو بشنوم، تمام کتاب‌های خوبِ جهان را کنار تو بخوانم و تمام رازهای پنهان دلم را با تو بگویم.نامت را چه بگذارم؟ وطن؟ رفیق؟ عشق؟تو واقعا کیستی؟
تو کیستی و از اهالیِ کدامین
جهانی که اینهمه
دوستت دارم؟