کیستی که من اینگونه، به اعتماد،

کیستی که من اینگونه، به‌اعتماد،
نامِ خود را با تو می‌گویم...
کلیدِ خانه‌ام را در دستت می‌گذارم
نانِ شادی‌هایم را با تو قسمت می‌کنم
به کنارت می‌نشینم و بر زانوی تو
اینچنین آرام به خواب می‌روم؟
کیستی که من اینگونه به جِد
در دیارِ رؤیاهای خویش باتو درنگ می‌کنم؟

👤احمد شاملو