گاهی اوقات با ما آدم بزرگ ها هم مهربان باشید و گولمان بزن

گاهی اوقات با ما آدم بزرگ‌ها هم مهربان باشید و گولمان بزنید.

نگویید نشد، نمی‌توانی، نباید، نمی‌آید، نخواست ، بپذیر...

ما خودمان همه چیز را می‌دانیم
ما خودمان همه چیز را می‌دانستیم...

می‌دانستیم وقتی زمین خوردیم و درد امان ‌ما را بریده هیچ مورچه‌ای آن طرف‌ها نبوده که بخواهد بمیرد.

می‌دانستیم نمی‌روید دکتر آمپول بزنید .

هیولاها فقط توی داستان‌ها نیستند و آخر قصه بزغاله‌ها قرار نیست از شکم آقا گرگه به آغوش مادرشان برگردند.

شما اما مهربان باشید با ما که با خودمان نامهربانیم.

و این آدم‌گنده‌های خسته را که هنوز قلب هفت‌سالگی در سینه‌شان می‌تپد از پسِ دود سیگارهای نیمه‌سوخته و فنجان‌های قهوه بغل کنید و قول شهربازی و پشمک رنگی بدهید.

قول آن دوچرخه‌ی پشت ویترین را .

با اینکه خودمان بدانیم قرار نیست هیچ‌وقت، حتی به ازای تمام بیست‌های جهان مال ما باشد ...