آب را گل نکنیم :
شاید این آب روان، می رود پای سپیداری،
تا فرو شوید اندوه دلی .
دست درویشی شاید،
نان خشکیده فرو برده در آب.
زن زیبایی آمد لب رود،
آب را گل نکنیم :
روی زیبا دو برابر شده است
🧷 صدای کوهها رامی شنوم
که روی کناره های آبی شان ،
پلی می شوند میان زمین و آسمان
و زمین را به آسمان متصل می کنند☝🕊🌹
#آسمان_لاجوردی
#فکر_و_ذکر
#جاودانگی
#کوهها
#صدای_رود
#نورااا_سادات
دیدگاه ها (۳۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.