کاش اشکِ چشمهامان به درونِمان می ریخت،

کاش اشکِ چشمهامان به درونِمان می‌ریخت،
تا از شدّت نبودن‌ها و رفتن‌ها در خودمان غرق شویم،
و کسی هم نباشد تا نجاتمان دهد...