یعنی میخوام بگم دست خود آدم نیست اگه یهو ساعتای زیادی از
یعنی میخوام بگم دست خود آدم نیست اگه یهو ساعتای زیادی از روزش درگیر دنیای مجازی میشه.
با یه امید و آرزو میری تو تاکسی
می شینی، راننده اصلا حوصله نداره چهارتا تحلیل سیاسی ارائه بده روشن شی ...
خانومه که عقب نشسته از پنجره بیرون رو نگاه میکنه...
پسر جوونه که وسطه داره اتک می زنه تمدن یه بدبختی رو نابود میکنه...
اون وریه که خوابه صبحونه هم سیر خورده...
توئم حالا هی دلت حرف زدن بخواد، نهایتا می تونی به آقای راننده بگی تهران هنوز خلوته ها، ایشون هم سرشو تکون میده میگه نه آقا این شهر همیشه شلوغه تمام.
عوضش ویسگون شما کافیه بیای تو پیجت بنویسی مثلا: چقدر سرد شده هوا ...
کارشناسای هوافضا میان توضیح میدن این سرما به خاطر هارپه...
مدیران امور سرطان زا میان روشنت میکنن سرمای هوا میتونه باعث سرطان ریه بشه...
مسئولین امور ننه من غریبم از دنیای
بی آغوش مینویسن ...
دایی جان ناپلئون ها با لبخند کجی بر لب میان میگن که همه میدونن این سرمای هوا کار خودشونه تا مردم یخ بزنن...
دختر خاله کوچیکت که استرالیاست کامنت میذاره دلم برای خاله تنگ شده...
بعد اینا تو کامنتا با هم دعواشون میشه، یعنی مثلا دایی جان ناپلئون ها کلا با بقیه نمیسازن، همه رو نصیحت میکنن که گول نخورین، انگلیس وروسیه سر ایران معامله کردن...
از اون ور هم خانمهای مسن مهربون تو پیجت هستن که میان وسط دعواها مادرانه و خوش مزه می نویسن که بخاری رو روشن کن...
دل آدم گرم میشه به این که وسط دعواها هنوز مهربونی هست. البته در کنار مهربونی آدمای سوپر عاقل هم هستن که از راه
می رسن و با تبر نصفت میکنن که چقدر غر میزنی پاندای غرغرو...
دونقطه خط میشی و لایک می کنی و رد میشی. آخرش هم یادت میره جواب کامنت دختر خاله رو بدی، بلاکت میکنه روابط فامیلی میره تو بحران...
یا مثلا اینستاگرام که اوضاع بدترم هست، مثلا یه پلنگی اگه زبونم لال عکس از خودش بذاره در حالی که سرمای هوا زیاد روش تاثیر نذاشته، کامنتها خوندنی میشه...
مثلا یه آقای مسنی از تهران کامنت میذاره براش که با یک گل هم بهار می شود، اگر آن گل باشد که باید...
یا مثلا دختر خانمی از تورنتو می نویسه اوجولوی اوچگل کی بودی تو؟
سرت گرم میشه، مفرحه، یادتم میره سرده...
دنیای مجازی برای خیلیهامون علاج که نه، مُسکِن خوشمزه ای برای تنهایی هاست...
شاید اگه یاد بگیریم تو تاکسی ها ساکت نباشیم .
اگه سرمون رو از گوشیها در بیاریم با هم معاشرت کنیم اوضاع بهتر بشه.
شایدم بدتر بشه، کی میدونه؟
ولش کن اصلا...
با یه امید و آرزو میری تو تاکسی
می شینی، راننده اصلا حوصله نداره چهارتا تحلیل سیاسی ارائه بده روشن شی ...
خانومه که عقب نشسته از پنجره بیرون رو نگاه میکنه...
پسر جوونه که وسطه داره اتک می زنه تمدن یه بدبختی رو نابود میکنه...
اون وریه که خوابه صبحونه هم سیر خورده...
توئم حالا هی دلت حرف زدن بخواد، نهایتا می تونی به آقای راننده بگی تهران هنوز خلوته ها، ایشون هم سرشو تکون میده میگه نه آقا این شهر همیشه شلوغه تمام.
عوضش ویسگون شما کافیه بیای تو پیجت بنویسی مثلا: چقدر سرد شده هوا ...
کارشناسای هوافضا میان توضیح میدن این سرما به خاطر هارپه...
مدیران امور سرطان زا میان روشنت میکنن سرمای هوا میتونه باعث سرطان ریه بشه...
مسئولین امور ننه من غریبم از دنیای
بی آغوش مینویسن ...
دایی جان ناپلئون ها با لبخند کجی بر لب میان میگن که همه میدونن این سرمای هوا کار خودشونه تا مردم یخ بزنن...
دختر خاله کوچیکت که استرالیاست کامنت میذاره دلم برای خاله تنگ شده...
بعد اینا تو کامنتا با هم دعواشون میشه، یعنی مثلا دایی جان ناپلئون ها کلا با بقیه نمیسازن، همه رو نصیحت میکنن که گول نخورین، انگلیس وروسیه سر ایران معامله کردن...
از اون ور هم خانمهای مسن مهربون تو پیجت هستن که میان وسط دعواها مادرانه و خوش مزه می نویسن که بخاری رو روشن کن...
دل آدم گرم میشه به این که وسط دعواها هنوز مهربونی هست. البته در کنار مهربونی آدمای سوپر عاقل هم هستن که از راه
می رسن و با تبر نصفت میکنن که چقدر غر میزنی پاندای غرغرو...
دونقطه خط میشی و لایک می کنی و رد میشی. آخرش هم یادت میره جواب کامنت دختر خاله رو بدی، بلاکت میکنه روابط فامیلی میره تو بحران...
یا مثلا اینستاگرام که اوضاع بدترم هست، مثلا یه پلنگی اگه زبونم لال عکس از خودش بذاره در حالی که سرمای هوا زیاد روش تاثیر نذاشته، کامنتها خوندنی میشه...
مثلا یه آقای مسنی از تهران کامنت میذاره براش که با یک گل هم بهار می شود، اگر آن گل باشد که باید...
یا مثلا دختر خانمی از تورنتو می نویسه اوجولوی اوچگل کی بودی تو؟
سرت گرم میشه، مفرحه، یادتم میره سرده...
دنیای مجازی برای خیلیهامون علاج که نه، مُسکِن خوشمزه ای برای تنهایی هاست...
شاید اگه یاد بگیریم تو تاکسی ها ساکت نباشیم .
اگه سرمون رو از گوشیها در بیاریم با هم معاشرت کنیم اوضاع بهتر بشه.
شایدم بدتر بشه، کی میدونه؟
ولش کن اصلا...
۴۰.۴k
۱۲ دی ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.