عاشقانه

آدمی اما تو از آن گونه های نادری
مثل کشف آب تازه در زمین بایری
با خدا داری رقابت میکنی؟ ای وای من!
هر کجا رفتم تو هم بودی وَ حی و حاضری
بعد از آنکه دیدمت دستم شبیه بال شد
شک ندارم از تبار مصریانی ؛ ساحری
دست خالی با دوچشمت مردمان را میکشی
کاملا در عرصه کشتار جمعی ماهری
عاشقی خانه بدوشم، میکشم سر را بدوش
صاحب املاک و واحدهای ذهن و خاطری
ها! گمان کردی غزل‌ را قهرمانی گفته است ؟
راستش را گر بخواهی این تویی که شاعری!