از دست دادن از چشم های آدم مشخص می شود.

از دست دادن از چشم‌های آدم مشخص می‌شود.
از راه رفتنِ آدم،
از خیره ماندنش به خیابان،
به در ، به پنجره، به دورهای دست.
وقتی لبخندت سعی می‌کند، دردی که از شدت بغض، از پیشانی‌ات به سمتِ چشم‌هایت کشیده می‌شود را پنهان کند تا مبادا اشک راه گونه‌هایت را بلد شود.
وقتی هیچ آمدنی کفاف نمی‌دهد،
هیچ آغوشی به کار نمی‌آید و هیچ دوستت دارمی آنی نیست که باید؛
از دست دادن از چشم‌های آدم مشخص می‌شود...