- داشتم برگه هایِ دانشجوهامو صحیح میکردم .یکی از برگه های
- داشتم برگه هایِ دانشجوهامو صحیح میکردم.یکی از برگههایِ خالی حواسمو به خودش جلب کرد؛به هیچ کدوم از سؤالا جواب نداده بود !
فقط زیرِ سوال آخر نوشته بود :
«نه بابام مریض بوده،نه مامانم.همه صحیح وُ سالمن شکر خدا.تصادف هم نکردم،خواب هم نموندم،اتفاق بدی هم نیفتاده؛دیشب تولد عشقم بود.گفتم سنگ تموم بذارم براش.بعد از ظهر یه دورهمی گرفتیم با بچهها.بزن و برقص. شام هم بردمش نایب و یه کباب و جوجه ترکیبی زدیم.بعد گفت:بریم دربند؟پوست دستمون از سرما ترک برداشت ولی میارزید. مخصوصن باقالی و لبویِ داغ چرخی هایِ سر میدون. بعدش بهونه کرد بریم امامزاده صالح دعا کنیم به هم برسیم.رفتیم.دیگه تا ببرمش خونه وُ خودم برگردم این سر تهرون، ساعت شده بود یک شب.راست وُ حسینی حالش رو نداشتم درس بخونم.یعنی لایِ جزوتم باز کردما، اما همش یاد قیافش میافتادم وقتی لبو رو مالیده بود رو پک و پوزش. خندهم میگرفت و حواسم پرت میشد.یهویی هم خوابم برد . بیهوش شدم انگار.حالا نمره هم ندادی،نده,فدا سرت.یه ترم دیگه آوارت میشم نهایتش.فقط خواستم بدونی که بیاهمیتی و این چیزا نبوده.یه وقت ناراحت نشی !»
چند سال بعد،تویه دانشگاه دیگه از پشت زد رویِ شونم وُ گفت :
«اون بیستی که دادی خیلی چسبید !»
گفتم:«اگه لای برگهات یه تیکه لبو میپیچیدی برام بهت صد میدادم بچه.»
خندید وُ دست انداخت دور گردنم وُ گفت : «بچمون هفت ماهشه استاد.باورت میشه؟!» ...
عکسش را از روی گوشیش نشانم داد.خندیدم.
گفت:«این موهات رو کی سفید کردی؟این شکلی نبودیآ !?»
نشستم رویِ نیمکت فلزی و سرد حیاط.نشست کنارم.دلم میخواست براش بگم که یه شبی هم تولد عشق من بود که خودش نبود،دورهمی نبود،نایب نبود،دربند نبود،امامزاده صالح نبود ... فقط سرد بود !(:
⟨♥️🌱⟩
͢உ@Arvaneh_ir2
فقط زیرِ سوال آخر نوشته بود :
«نه بابام مریض بوده،نه مامانم.همه صحیح وُ سالمن شکر خدا.تصادف هم نکردم،خواب هم نموندم،اتفاق بدی هم نیفتاده؛دیشب تولد عشقم بود.گفتم سنگ تموم بذارم براش.بعد از ظهر یه دورهمی گرفتیم با بچهها.بزن و برقص. شام هم بردمش نایب و یه کباب و جوجه ترکیبی زدیم.بعد گفت:بریم دربند؟پوست دستمون از سرما ترک برداشت ولی میارزید. مخصوصن باقالی و لبویِ داغ چرخی هایِ سر میدون. بعدش بهونه کرد بریم امامزاده صالح دعا کنیم به هم برسیم.رفتیم.دیگه تا ببرمش خونه وُ خودم برگردم این سر تهرون، ساعت شده بود یک شب.راست وُ حسینی حالش رو نداشتم درس بخونم.یعنی لایِ جزوتم باز کردما، اما همش یاد قیافش میافتادم وقتی لبو رو مالیده بود رو پک و پوزش. خندهم میگرفت و حواسم پرت میشد.یهویی هم خوابم برد . بیهوش شدم انگار.حالا نمره هم ندادی،نده,فدا سرت.یه ترم دیگه آوارت میشم نهایتش.فقط خواستم بدونی که بیاهمیتی و این چیزا نبوده.یه وقت ناراحت نشی !»
چند سال بعد،تویه دانشگاه دیگه از پشت زد رویِ شونم وُ گفت :
«اون بیستی که دادی خیلی چسبید !»
گفتم:«اگه لای برگهات یه تیکه لبو میپیچیدی برام بهت صد میدادم بچه.»
خندید وُ دست انداخت دور گردنم وُ گفت : «بچمون هفت ماهشه استاد.باورت میشه؟!» ...
عکسش را از روی گوشیش نشانم داد.خندیدم.
گفت:«این موهات رو کی سفید کردی؟این شکلی نبودیآ !?»
نشستم رویِ نیمکت فلزی و سرد حیاط.نشست کنارم.دلم میخواست براش بگم که یه شبی هم تولد عشق من بود که خودش نبود،دورهمی نبود،نایب نبود،دربند نبود،امامزاده صالح نبود ... فقط سرد بود !(:
⟨♥️🌱⟩
͢உ@Arvaneh_ir2
۲.۹k
۱۰ اسفند ۱۴۰۰
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.