کی به آتش میکشی تسبیح یا قدوس را

کی به آتش می‌کشی تسبیحِ یا قدوس را ؟
روح سرگردان این پروانه‌مایوس را

کورسوهای چراغ عقل مردم منکرند
روشنایی‌های آن خورشید نامحسوس را

از صدای موج سرشارند و با ساحل دچار
گوشِ ماهی‌ها چه می‌فهمند اقیانوس را.!؟

نسل در نسل زمین گشتند تا پیدا کنند
سایه‌ی پرهای رنگارنگ آن طاووس را

تلخ‌وشیرینِ‌جهان‌چیزی‌به‌جزیک‌خواب‌نیست
مرگ پایان می‌دهد یک‌روز این کابوس را...