از من اگر بپرسند می گویم مهارتی که انسان در گزینش واژه ها

از من اگر بپرسند می گویم مهارتی که انسان در گزینش واژه های درشت و تلخ هنگام جدل یا مشاجره دارد او را به خطرناک ترین حیوان این کره خاکی بدل کرده...

حیوانات شکارگر به سادگی طعمه خود را
می درند، می کشند، می بلعند و بعد هم می روند یک گوشه جنگل صبر میکنند تا مرتبه بعد که شکار کنند یا شکار شوند.
بی هیچ نفرتی یا بی هیچ علاقه ای...

نگاه که می کنم می بینم تنها انسان است که به معنای صریح کلمه "بی رحم" است...

آدمیزاد است که آدمیزاد دیگری را ، گاه کسی را که دوستش دارد، گاه حتی یک غریبه را ، با کلماتی گاه بسیار ساده اما با دقت دستچین و گزینش شده زجر می دهد...

بعد می ایستد به تماشاکردن دویدن درد در جان قربانی بدبخت.
بی هیچ مجالی برای نجات.
بی هیچ تسکینی...

دو سمت این جهان دوقطبی ، انسان ایستاده است .
در منتهای خیر و شر ، با دستانی پر از کلماتی که به کار شفا می آیند اما عامدانه آن ها را برای زوال به کار می بریم...

سرمست می شویم از کنایه ای تیز و آیینه ای نیست که نشان بدهد چقدر تاریکیم ...

خانم ها، آقایان، به عصر حکومت مذهب جدید خوش آمدید : " نفرت متقابل "

دیگر ، بشارت دهندگان نور در غارها مرده اند ...