شیفتهی کتاب و ساز و نوا

شیفته‌ی کتاب و ساز و نوا
جهانش پر از معنا و تمنا
دو گوشش به آهنگ ستاره‌هاست
دو چشمش به دریای بی‌کرانا

هر ورق نوایی ز دل برکند
هر نُت، قصه‌ای تازه در سرکند
از این گوشه تا آن سوی بی‌منتها
خِرَد و نغمه با هم سفر می‌کنند

حروف همه رقصان چو نُت‌های مست
زمینه‌ی خیال است این هر دو دست
یکی تر کند شاخسار زمان
دگر روح را برکشد تا اَبر

کتاب و نوا را چه فرقی هست؟
هر دو نفسِ زندگی‌اند از بهشت
یکی آینه‌ای از حقیقتِ جان
دگری زمزمه‌ای از شوقِ لبخند.