کاش می شد آدمی گاهی فقط گاهی

کاش می شد آدمی، گاهی، فقط گاهی!
به اندازه نیاز بمیرد، بعد بلند شود
خاک‌هایش را بتکاند، اگر دلش خواست برگردد به زندگی، دلش نخواست بخوابد تا ابد.