به فاصله بینمان بگو ، کوتاه بیاید : )!

پامیشه میره کنارِ پنجره میگه میخوام هَوام عوض شه
فکر کرده ما گوشامون مخملیه!
میگیم دلبرَ چته درهمی!
صدامون میلرزه میگیم بی مَرهمی؟
میخنده!
این زبونِ ما به هر چَرندی بگی میچرخه جز اینکه به دلبَر بگیم
اسیرِ خنده‌هات شدیم آقای دکتر (:
جز اینکه بهش بگیم
عشقم جونم نفَسم عمرَم و این حرفا و داستانا!
آره خلاصه میخنده میگه از کِی تاحالا شاعر شدی؟
دلبرَ نکن تو رو خدا با ما ..
انقد بدمون میاد نمیدونه از کی شاعر شدیم خب از وقتی عاشق شدیم دیگه!
میگیم دلَبر از وقتی عاشق شدیم ..
دلبرَ میره تو خودش کنجِ خودش میشینه آی زل میزنه آی زل میزنه به کجا رو
نمیدونیما ولی زُل میزنه بابا بهش بگیم عشقم دیگه
تا حرف از عشقِ و عاشِقی میشه میره توفکر
ما میشیم یه کاسه لبَو اون میشه یه کاسه ماست!
دروغ چرا ما که میدونیم دلبَر عاشقِ ولی خب همین کارا رو میکنه
که دهَنه ما وا نمیشه، عاشقِ ما نیست ولی ما پایِ رفتن نداریم از پیشش
حیفِه بخدا حیفه، حیفه این کوهِ عِشقو بذاریم بریم ..
بازم دروغ چرا، دلَبر بی مرهَم شده!
ما که میدونیم اگه ندونیم به دردِ جرزِ دیوار میخوریم ولی به رومون نمیاریم
میگیم ما مرهَمشیم بقیه‌ام میگن تو مرهمِشی...
"کاش مَرهمِش بودیم"
"دردِبی‌درمان‌شنیدی‌حالِ‌من‌یعنی‌همین"

¹:²⁶
¹³آذرماهِ¹⁴⁰⁰