منو نگاه کن.

منو نگاه کن.
خوب تو چشای من نگاه کن.
تو جای من بودی؟
جای من بودی که برای خودت حرف میزنی؟
تو حتی درد تو وجود منو نمیتونی حسش کنی
تو حتی نمیتونی بفهمی من به چیا فکر میکنم
تو فکر میکنی همه‌ آدما قراره مثبت اندیش باشن و تو بدترین حالت زندگیشون پاشن بگن اووووووو تونستیم.
آها.
چه مزخرف.
چون من همین که الان اینارو دارم مینویسم خیلی هنر کردم.
همین که الان زندم هنر کردم.
من اگه الان زندم صرفا برای اینه که آدمای دورم ناراحتی نکنن.
پس فقط کاش بجای بدتر کردن حال من
حق بدید.
چون خودتون خوب میدونید من دقیقا لبه پرتگاهم.