اگر به خانهٔ من آمدی چراغم را بیر

#اگر_به_خانهٔ_من_آمدی_چراغم_را_بیر
که بی تو شبم با چراغ روشن نیست

بغیر کهنگی چند لایه تاریکی
در این اتاق کسی غیر سایهٔ من نیست

بدون روزنهٔ کوچکی به منطق نور
تمام روز و شبم را سیاه می پوشم

شبیه خاطرهٔ یک تمدن خاموش
در عمق حافظهٔ غارها فراموشم

فروغ زندگی بی ستاره ام بودی
بدون بودن تو هر چه داشتم کم بود...