وصل است نافِ زندگی با ناگهانی ها
وصل است نافِ زندگی با ناگهانی‌ها
غم پیش می آید میان شادمانی‌ها
با عشق در هرحال، حالِ زندگی خوب است
در لحظه‌های خستگی، در کامرانی‌ها..
ای آفتابِ دلپذیرِ خانه‌ام! با تو
بهتر شده انگار، رشدِ شمعدانی‌ها
از خانه بیرون می‌زنی با «دوستت دارم»
واجب تر از نان‌اند این خاطرنشانی‌ها
خرجی ندارد مهربانی کردن و لبخند..
خوب است حال ما دو‌تا در این گرانی‌ها
آواز می خواند بهار و سوزنِ باران-
مانده ست بر صفحه-گرامِ شیروانی‌ها
گلپونه‌ی دشت امیدم! بی تو خواهد سوخت
دنیای من در آتش بی همزبانی‌ها
بر جزوه‌ام این شعر را.. ای وای! یادم رفت!
-«من می‌روم لیلی! درست را بخوانی ها!
وصل است نافِ زندگی با ناگهانی‌ها
غم پیش می آید میان شادمانی‌ها
با عشق در هرحال، حالِ زندگی خوب است
در لحظه‌های خستگی، در کامرانی‌ها..
ای آفتابِ دلپذیرِ خانه‌ام! با تو
بهتر شده انگار، رشدِ شمعدانی‌ها
از خانه بیرون می‌زنی با «دوستت دارم»
واجب تر از نان‌اند این خاطرنشانی‌ها
خرجی ندارد مهربانی کردن و لبخند..
خوب است حال ما دو‌تا در این گرانی‌ها
آواز می خواند بهار و سوزنِ باران-
مانده ست بر صفحه-گرامِ شیروانی‌ها
گلپونه‌ی دشت امیدم! بی تو خواهد سوخت
دنیای من در آتش بی همزبانی‌ها
بر جزوه‌ام این شعر را.. ای وای! یادم رفت!
-«من می‌روم لیلی! درست را بخوانی ها!
۸۱۲
۰۹ اردیبهشت ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.