black flower(p,292)

black flower(p,292)


دوسورا لباشو از خشم محکم روی هم فشرد. اجازه نمی داد همه چیز به همین سادگی تموم بشه.

اون چیزای که به خودش و پسرش تعلق داشتند رو پس می گرفت و خانواده ی هان رو نابود می کرد.

تهیونگ: من باهات نمیام آجوما و نمیذارم تو هم جایی بری.

تهیونگ امتناع کرد و اتیش خشم دو سورا رو تند تر کرد.

دوسورا: مجبوری که بیایی

با اسلحه ی توی دستش امگای مو نقره ای رو تهدید کرد اما حواسش به همون چاقوی کوچیک که تهیونگ توی آستین لباش پنهان کرده بود نشد.

تهیونگ: آجوما تو آدم وحشتناکی هستی باید به خاطر همه ی اون کارها و آسیبایی که به بقیه زدی تا آخر عمرت توی زندان مجازات بشی.

همونطور که همراه دو سورا کشیده میشد گفت و دو سورا بهش چشم غره ای رفت.

دوسورا کنار پنجره ایستاد و از لای پرده به مامور و ماشین های پلیسی که ساختمون رو محاصره کرده بود نگاهی انداخت.

باید چیکار می کرد؟

زندان میرفت و اجازه میداد کسایی که ازشون متنفره با خوشحالی کنار هم زندگی کنن؟

پس همه ی تلاش هاش چی؟

تهیونگ: آجوما... دیگه وقتشه که تمومش کنی.

صدای تهیونگ رو از پشت سرش شنید.

دوسورا: تمومش کنه؟باشه....

اون رو میکشت و همه چیز رو به پایان می رسوند.

دوسورا به طرف پسر مو نقره ای چرخید.