black flower(p,294)

black flower(p,294)

تهیونگ: چی....؟

دوسورا: منو بکش من کسی هستم که تو چهار سالگی از خانوادت جدات کردم کتک زدمت و تو خیابون رهات کردم... حالا هم گروگانت گرفتم و میخواستم با بدترین روش ممکن زندگیت رو بگیرم.....

بین گریه هاش بلند خندید و تو چشمای امگای مو نقره ای که بدون هیچ حسی نگاش میکرد زل زد و سعی کرد تحریکش کنه.

دوسورا: من زندگیت رو دزدیدم وقتی تو توی بدبختی زندگی می کردی پسرم تو پول غلت میزد و به هر چیزی که میخواست می رسید....

تهیونگ یکی از ابروهاشو رو بالا انداخت.

دوسورا: من باعث شدم تو فقر بزرگ بشی.... منو بکش و انتقامت رو بگیر.... منو بکش و خودتو آروم کن.

زن گفت و تهیونگ نیشخندی زد و با دستای خونی موهای نقره ایش رو از صورتش کنار زد.

تهیونگ: بکشمت؟ به همین سادگی؟

تهیونگ تک خندی زد و از عمد دستشو روی شونه ی آسیب دیده ی سورا فشار داد.

تهیونگ: فکر کردی اجازه میدم برنده بشی؟ نه... تو باید به خاطر همه ی خطاهات مجازات بشی....

تهیونگ به صدای مامورای پلیس که وارد خونه شدند گوش داد و لبخندی روی لباش نشوند.

تهیونگ: آجوما میدونی بزرگترین مجازات برای تو چیه؟

سرشو کج کرد و از سورا که بی صدا بهش نگاه می کرد سوال کرد.

تهیونگ: اینکه من کنار کسی که دوستم داره یه زندگی شاد داشته باشم و تو در حالی که اینو میدونی و هیچ کاری از دستت برنمیاد باقی عمرتو تو زندان سپری کنی.

مکثی کرد به زن میانسال نزدیک تر شد و صداش رو پایین آورد.

تهیونگ من قراره از کیم تهیونگ دانشجویی فقیری که مجبوره برای تامین مخارج زندگیش سخت کار کنه به کیم تهیونگی تبدیل بشم که یه..