بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
تا این مشکلات ومصیبت‌ها به پایان رسد!؛ اینها همان دنیا طلبانند، اما در این جبهه!
از ابوبصیر می‌گوید: به حضرت امام صادق علیه السلام عرض کردم: فدایت شوم فرج کی خواهد بود؟ فرمود: ای ابوبصیر! تو هم از کسانی هستی که دنیا می‌خواهند. هر کس این امر را بشناسد، برای او به جهت انتظار کشیدنش فرج شده است. (اصول کافی، 1/371)
2 - گروه دوم، این امر را شناخته‌اند؛ فرارسیدن ظهور رابرای تحقق وعده‌های الهی - سقوط نظامات سلطه - بر چیده شدن ظلم در سراسر جهان - استیلای نظام حکومتی عدل الهی به رهبری امام معصوم علیه السلام می‌خواهند و به پایان رسیدن رنج و انتظار آن حضرت درغیبت را طالبند.
این گروه، در پی آن نیستند که حضرت بیایند و مشکلات آنها را مرتفع سازند، بلکه مترصند بدانند که اکنون خودشان چه وظایفی دارند و چه خدمتی می‌توانند به انجام برسانند، تا هم ایشان را یاری نموده باشند و هم گامی در تعجیل ظهور برداشته باشند و هم خود به رشد، کمال و قرب بیشتری برسند؛چنان که هنگام دعا برای خود در این امر نیز می گویند: اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصارِهِ وَأَعْوانِهِ، وَالذَّابِّينَ عَنْهُ، والْمُسارِعِينَ إِلَيْهِ فِي قَضاءِ حَوَائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلِينَ لِأَوامِرِهِ، وَالْمُحامِينَ عَنْهُ، وَالسَّابِقِينَ إِلىٰ إِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ - بار الها!مرا، از یاران و مددکاران و دفاع‌ کنندگان از او قرارده وازشتابندگان به سویش،دربرآوردن خواسته‌ هایش واطاعت‌ کنندگان اَوامرش ومدافعان حضرتش و پیش‌ گیرندگان به سوی خواسته‌اش و شهادت طلبان در رکابش قرارده.(فرازی از دعای عهد)
برای این گروه، نسبت به خودشان، عصر غیبت و عصر ظهور، تفاوتی ندارد و تغییر در مواضع و رویکرد هایشان ایجاد نمی‌ نماید؛ چرا که اکنون نیز شیعه، منتظر، تابع، مطیع و سرباز ولایت می‌باشند.امروز به وظایف و تکالیف خود عمل می‌کنند و فردا که ظهور فرا رسید نیز به وظایف و تکالیف خود عمل خواهند نمود.
د) -ظهور،پدیداری یک چهره نیست :
برخی گمان دارند که ظهور، یعنی پدیدار شدن چهره‌ای که از نظرها و دیدگان غایب بوده است! اگر چه در ظهور، دوران غیبت و دیده نشدن نیز به پایان می‌رسد، اما مسأله غیبت و ظهور، دیده نشدن و سپس دیده شدن نمی‌باشد! چه بسیاری که رسول الله و اهل عصمت صلوات الله علیهم اجمعین را از نزدیک دیدند؛ و حتی با آنها گفتگو نمودند؛ اما نه تنها هدایت نشدند،بلکه به دشمنی برخاستند و هنگام ترور و شهادت ایشان، به یکدیگر تبریک گفتند و خوشحال هم شدند!(ادامه دارد...)