برگرد و برایم غزلی ناب بیاور

برگرد وُ برایم غزلی ناب بیاور
من تشنه‌لبم، تشنه‌دلم، آب بیاور

لبریز شده کاسهء صبرم به خداوند!
پیغام بده: جانِ دلم! تاب بیاور

بیداری شبهای بدون تو مرا کشت
برگرد وُ در آغوش خودت خواب بیاور

آن کودک نوپا به خدا پیر شد از عشق
همراه خودت کودکی و "تاب" بیاور

تنهایی و افسوس رفیقم شده بی تو
اصلا تو بیا دوستِ ناباب بیاور

برگرد وُ نثار دلِ ناشادِ من وُ عشق...
حرفی، سخنی، یا غزلی ناب بیاور