پارت

پارت۵۳

با تعجب رفتم سمت کاغذ.
یه کاغذ متوسط که روش نوشته بود:
_بخشیدی؟
لبخند نشست رو لبام.کوتاه خندیدم و دور و برمو نگاه کردم.خبری از آرمان نبود.
با مکث یه خودکار از لیوان مدادام برداشتم و زیرش نوشتم.
_شاید...
کاغذو روی میز گذاشتم. شارژمو برداشتم و رفتم بیرون.
صدای قلبمو میشنیدم.دستام یخ کرده بود.بوی سوختگی توجهمو به غذا جلب کرد و با دو رفتم زیرشو خاموش کردم.یه ذرش سوخته بود اما قابل تحمل بود.
گوشیمو به شارژ زدمو رفتم تو اتاق.
کاغذو نگاه کردم.زیر جمله ی من نوشته بود.
_پس ینی بخشیدی؟
زیرش نوشتم
_کجایی؟
کاغذو سرجاش گذاشتم و دوییدم بیرون.
پشت در ایستادم و از ذوق درجا میزدم.دستامو بهم قفل کردم و بعد از چند لحظه رفتم تو اتاق.
نوشته بود
_همیشه نزدیکم :)
لبخند زدم.چیزی ننوشتم.ینی چیزی به فکرم نرسید که بنویسم.رفتم بیرون و چند لحظه بعد برگشتم به امید اینکه چیزی نوشته باشه.
نوشته بود
_انگار غذات سوخت.تقصیر من شد.امشب شام مهمون من؟شام آشتی...
چیزی توی دلم سقوط کرد.انگار زیر پام خالی شد و حس پرواز بهم دست داد.چشممو ثانیه ای بستم و باز کردم.
زیر جملش نوشتم.
_باشه.
دوییدم بیرون.دوباره اومدم تو.
نوشته بود
_ساعت ۱۰ میام دنبالت...
کاغذو توی دستم محکم گرفتم و به پشت خودمو پرت کردم روی تخت.حس کسیو داشتم که از روی پل پرت شد اما...یه نفر اون پایین دو دستی نگهش داشت...