P7

P7

ترسیده بود..به بیمارستان رسید..سراسیمه دنبال یکی می‌گشت که بتونه ازش سوال کنه..بالاخره پیدا کرد..
ات:ج..ج..جئون جونگکوک..کجاست؟
نفس نفس میزد..کسی نمی‌دونست از ترس یا از عجله..
_:ایشون حالشون خوبه..ولی چند روزی مهمون ما هستن..برید طبقه بالا اتاق ۳۰۳
قلبش کمی آروم گرفت..ولی هنوز نه کاملا..انقد هول بود که به کلی تشکر رو فراموش کرده بود...رفت بالا و جونگ کوک رو در حال زل زدن به پنجره دید
ات:کوکی..
این اسمو با آه عمیقی نام برد..
چشمش بهش افتاد..:یااا ات خوبی؟؟
بغض کرد..:اینو من باید بپرسم...
اشکی از چشمش افتاد..
کوک لبخندی زد و گفت:فکر کردی منم رفتم؟
ات:چطوری میتونه انقد..انقد راحت اینو هققق بگی(گریش در اومد)
رفت پیش کوک..کنارش نشست..هق هق هاش بند اومدن..
ات:به کس دیگه گفتی؟
کوک:نه هنوز.. گوشین دست خودم نیست..
ات:من بهشون زنگ میزنم...








سلااام چطوریدددد؟
ببینید کی برگشته؟؟🗿
ببخشید چند روز خیلی درگیر بودم و راستش رو بخواید گشادی هم اجازه نمیذاشت بنویسم😂😅
بچه هام پشماممم ۷۰۰ تایی شدیم..اون موقع که شروع کردم به نوشتن هیچوقت فکرشم نمیکردم که یه روز یه خانواده بزرگتر دیگه گیر بیارم...
ممنونم از همتون..
حمایت فراموش نشه هااا
دوستون دارم❤️