پرچم مرگ مرا حالا دگر بر بام کن

پـرچـــمِ مــــرگِ مـــــرا حـــالا دگـــــر بـر بـام کن

لطـف کـن با دستهــــایِ خـود مـــرا اعــــدام کن

مـن گذشـتم از شفـــای تـو ، محـبت کن طبـیب

مـــرگ را تجـــویزِ ایـــن بیمـــــارِ بـدفرجــــام کـن

لااقـــل حــــالا کـه ایــن انــــدازه بیــــزاری ز مـن

نفــرتـــت را بـا بیـــــان جملـــــه ای اعـــلام کـن

قلـب مــن مـــالِ تـو باشــد ، باقــیِ جسـم مــرا

سهــمِ صــدها گــرگِ آدم خـوارِ خـون آشـــام کن

اتهامم عشق – من محکوم – قاضی هم تو باش

حکــم اعدام – اعتراضی نیست – پس اقدام کن

روح مـن حتـــی اگـــر از کشـــورِ مهـــرت گریخت

دستگیـــرش کـن بـــه زنـــدان ابــد اعـــــزام کـن

چون به دستـــانِ تـو مـردن آخــــرِ آرامـش است

پـس محبــت کن مــــرا با دســت خود آرام کن