بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
چنان که اگر به علت بیماری و یا نقص عضو، نتواند این الفاظ را به زبان آورد و یا این حرکات را انجام دهد، باز هم همینها را می گوید، چرا که این جانش است که نماز را اقامه میکند، منتهی به وسیله بدن.
برای دست هیچ فرقی ندارد که چاقویی را برای عمل جراحی بردارد و یا برای جنایت برای پا فرقی ندارد که آدمی را به سوی ظلم و گناه ببرد، و یا به سوی عبادت، زیارت و خدمت.
تمامی فعالیتها و تحرکهای بشر در راه حق،با همین بدن انجام میپذیرد و تمامی فعالیتها و تحرکات او در راه باطل نیز با همین بدن انجام میپذیرد. رزمنده لشکر باطل، نیروی ظلم و جنایت، با همین بدنی به میدان میآید که مجاهد فی سبیل الله، و مدافع حق و مقابله کننده با ظلم و جنایت، با آن به میدان میآید؛ بنابراین، آن منی که در هر کدام از این دو جناح به میدان آمده، همان روح است.
الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا - کسانی که ایمان دارند، در راه خدا پیکار می کنند؛ و آنها که کافرند، در راه طاغوت = بت و افراد طغیانگر. پس شما با یاران شیطان، پیکار کنید! و از آنها نهراسید! زیرا که نقشه شیطان، همانند قدرتش ضعیف است.(سوره نساء آیه 76)
دنیا، برزخ و قیامت : مخاطب وحی، روح آدمی است و نه بدن او هنگام تولد، روح وارد این دنیای مادی میگردد که به آن بدنی متناسب با حیات در این جهان داده میشود هنگام مرگ و ورود به برزخ نیز روح وارد عالَم برزخ میشود، منتهی به آن بدنی متناسب با حیات در آن عالم بدن مثالی داده میشود و هنگام قیامت نیز روح محشور میگردد، و به آن بدنی متناسب با حیات در عالم آخرت داده می شود. آن که مورد محاسبه و سؤال قرار می گیرد، همان روح است.
پس روح، همان من میباشد. اصل وجود انسان، همین روح اوست، منتهی چون انس و علاقه شدیدی به بدن دارد، گاه خودش را فراموش میکند و خودش را این بدن میبیند و سپس از روح می پرسد که کیست؟کجاست؟ چه شکلی است و ...؟!
خودشناسی : بنابراین، اگر مقصود از حقیقت روح، چیستی آن میباشد، کسی چیز زیادی نمی داند، چنان که بشر از حقیقت خاک نیز چیز زیادی نمیداند و فقط با برخی از ویژگی ها، اندازهها و خواص آن آشنا شده است. به طور کلی، بشر از ذات هیچ نمیداند؛ خواه ذات خودش باشد و یا یک پشه، و هر چه می داند، فقط به نشانه ها اسمها اختصاص دارد.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت سوم :
چنان که اگر به علت بیماری و یا نقص عضو، نتواند این الفاظ را به زبان آورد و یا این حرکات را انجام دهد، باز هم همینها را می گوید، چرا که این جانش است که نماز را اقامه میکند، منتهی به وسیله بدن.
برای دست هیچ فرقی ندارد که چاقویی را برای عمل جراحی بردارد و یا برای جنایت برای پا فرقی ندارد که آدمی را به سوی ظلم و گناه ببرد، و یا به سوی عبادت، زیارت و خدمت.
تمامی فعالیتها و تحرکهای بشر در راه حق،با همین بدن انجام میپذیرد و تمامی فعالیتها و تحرکات او در راه باطل نیز با همین بدن انجام میپذیرد. رزمنده لشکر باطل، نیروی ظلم و جنایت، با همین بدنی به میدان میآید که مجاهد فی سبیل الله، و مدافع حق و مقابله کننده با ظلم و جنایت، با آن به میدان میآید؛ بنابراین، آن منی که در هر کدام از این دو جناح به میدان آمده، همان روح است.
الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا - کسانی که ایمان دارند، در راه خدا پیکار می کنند؛ و آنها که کافرند، در راه طاغوت = بت و افراد طغیانگر. پس شما با یاران شیطان، پیکار کنید! و از آنها نهراسید! زیرا که نقشه شیطان، همانند قدرتش ضعیف است.(سوره نساء آیه 76)
دنیا، برزخ و قیامت : مخاطب وحی، روح آدمی است و نه بدن او هنگام تولد، روح وارد این دنیای مادی میگردد که به آن بدنی متناسب با حیات در این جهان داده میشود هنگام مرگ و ورود به برزخ نیز روح وارد عالَم برزخ میشود، منتهی به آن بدنی متناسب با حیات در آن عالم بدن مثالی داده میشود و هنگام قیامت نیز روح محشور میگردد، و به آن بدنی متناسب با حیات در عالم آخرت داده می شود. آن که مورد محاسبه و سؤال قرار می گیرد، همان روح است.
پس روح، همان من میباشد. اصل وجود انسان، همین روح اوست، منتهی چون انس و علاقه شدیدی به بدن دارد، گاه خودش را فراموش میکند و خودش را این بدن میبیند و سپس از روح می پرسد که کیست؟کجاست؟ چه شکلی است و ...؟!
خودشناسی : بنابراین، اگر مقصود از حقیقت روح، چیستی آن میباشد، کسی چیز زیادی نمی داند، چنان که بشر از حقیقت خاک نیز چیز زیادی نمیداند و فقط با برخی از ویژگی ها، اندازهها و خواص آن آشنا شده است. به طور کلی، بشر از ذات هیچ نمیداند؛ خواه ذات خودش باشد و یا یک پشه، و هر چه می داند، فقط به نشانه ها اسمها اختصاص دارد.(ادامه دارد...)
۶۱۴
۰۸ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.