بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
و لذا فرمود: از علم و دانش، جز اندکی، به شما داده نشده است.وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا - (سوره اسراء بخشی از آیه 85)
شناخت روح و خطای ما : در شناخت روح نیز هر چقدر پیشرفت علمی حاصل گردد، باز به جز اندکی از حقایق آن شناخته نمیشود، اما مشکل اصلی این است که روش شناخت ما غلط میباشد و همین سبب میگردد که هیچ شناختی حاصل نگردد!
بشر اکثریت، به خاطر انس شدید روح به بدن، گمان دارند که خودشان کسی هستند که همین بدن است و روحشان کسی دیگری است خودشان این بدن هستند و روحشان چیزی دیگر خودشان موجودی هستند و روحشان موجودی دیگر! و حال آن که خود یا به تعبیر دیگری من، همین روح است و بدن به مثابه ابزاری برای این روح من ، در حیات دنیوی میباشد.
آن که میبیند، میشنود و حرف میزند، همین روح است، منتهی در این دنیا به وسیله مغز، چشم، گوش و آن که می شناسد، آن که محبت و بغض پیدا می کند، آن که خوشامد و بد آمدن دارد، آن که درک میکند، آن که اراده مینماید، آن که به سوی چیزی میرود و یا از چیزی دوری بر میگزیند، همین روح است، منتهی به وسیله بدن.
آن که تفاوتها را تمیز میدهد، همین روح است؛ به عنوان مثال: چشم چندین شاخه گُل را میبیند، تفاوت اندازهها و رنگها را نیز تشخیص می دهد، حس بویایی، انواع بوهای آنان را دریافت کرده و به مغز منتقل مینماید، اما در چشم، شامّه، اعصاب و مغز، سلول یا عصبی برای تشخیص زیبایی و آن شناخت عرفانی از گُل را نداریم. برای ظاهر بین، شکل گُل زیباست، برای دانشمند، پیچیدگیهای آن زیباست.
پس اگر تمامی شناختها، تفاوتهاو تمیزها کار بدن بود،همه چیزبرای همگان مساوی می گردید، چرا که بدن و کار کردش در همگان یکسان میباشد.
برای چشم چه فرقی دارد که آیات الهی در نظام خلقت و قرآن کریم را ببیند، یا سنگ و چوب را ببیند برای بدن مادی چه فرقی بین حضرت زینب کبری علیه السلام و هند جگرخوار وجود دارد؟!
روح = من : بنابر این، وقتی میگویی: من چنین میگویم، مقصود گویایی همان روح = وجود = نفس است و نه گویایی زبانی که در دهان قرار دارد و کلمات را با صوت تلفظ می نماید.
آن که هنگام نماز الله اکبر میگوید، آن که پس از حمد الهی، به خداوند متعال إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ- میگوید، آن که مقابل عظمت الهی رکوع نموده و سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ - میگوید و سپس به سجده رفته و سُبْحَانَ رَبِّیَ الاَعْلی وَ بِحَمْدِهِ - میگوید، همان روح است که به وسیله جسم بدن کار انجام میدهد.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
و لذا فرمود: از علم و دانش، جز اندکی، به شما داده نشده است.وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا - (سوره اسراء بخشی از آیه 85)
شناخت روح و خطای ما : در شناخت روح نیز هر چقدر پیشرفت علمی حاصل گردد، باز به جز اندکی از حقایق آن شناخته نمیشود، اما مشکل اصلی این است که روش شناخت ما غلط میباشد و همین سبب میگردد که هیچ شناختی حاصل نگردد!
بشر اکثریت، به خاطر انس شدید روح به بدن، گمان دارند که خودشان کسی هستند که همین بدن است و روحشان کسی دیگری است خودشان این بدن هستند و روحشان چیزی دیگر خودشان موجودی هستند و روحشان موجودی دیگر! و حال آن که خود یا به تعبیر دیگری من، همین روح است و بدن به مثابه ابزاری برای این روح من ، در حیات دنیوی میباشد.
آن که میبیند، میشنود و حرف میزند، همین روح است، منتهی در این دنیا به وسیله مغز، چشم، گوش و آن که می شناسد، آن که محبت و بغض پیدا می کند، آن که خوشامد و بد آمدن دارد، آن که درک میکند، آن که اراده مینماید، آن که به سوی چیزی میرود و یا از چیزی دوری بر میگزیند، همین روح است، منتهی به وسیله بدن.
آن که تفاوتها را تمیز میدهد، همین روح است؛ به عنوان مثال: چشم چندین شاخه گُل را میبیند، تفاوت اندازهها و رنگها را نیز تشخیص می دهد، حس بویایی، انواع بوهای آنان را دریافت کرده و به مغز منتقل مینماید، اما در چشم، شامّه، اعصاب و مغز، سلول یا عصبی برای تشخیص زیبایی و آن شناخت عرفانی از گُل را نداریم. برای ظاهر بین، شکل گُل زیباست، برای دانشمند، پیچیدگیهای آن زیباست.
پس اگر تمامی شناختها، تفاوتهاو تمیزها کار بدن بود،همه چیزبرای همگان مساوی می گردید، چرا که بدن و کار کردش در همگان یکسان میباشد.
برای چشم چه فرقی دارد که آیات الهی در نظام خلقت و قرآن کریم را ببیند، یا سنگ و چوب را ببیند برای بدن مادی چه فرقی بین حضرت زینب کبری علیه السلام و هند جگرخوار وجود دارد؟!
روح = من : بنابر این، وقتی میگویی: من چنین میگویم، مقصود گویایی همان روح = وجود = نفس است و نه گویایی زبانی که در دهان قرار دارد و کلمات را با صوت تلفظ می نماید.
آن که هنگام نماز الله اکبر میگوید، آن که پس از حمد الهی، به خداوند متعال إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ- میگوید، آن که مقابل عظمت الهی رکوع نموده و سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ - میگوید و سپس به سجده رفته و سُبْحَانَ رَبِّیَ الاَعْلی وَ بِحَمْدِهِ - میگوید، همان روح است که به وسیله جسم بدن کار انجام میدهد.(ادامه دارد...)
۶۱۶
۰۸ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.