بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
آیا کسی نسبت به حقانیت، ارزش و اثر عدل و عدالت تردید دارد، یا کسی در بد و مضر بودن جهل و ظلم، شک دارد؟! - همگان به نقش علم آگاهند،اما آیا همگان تحصیل می‌کنند؟! - تمامی شرابخواران به مضرات نوشیدنی‌های الکلی واقفند، اما چون دوست دارند، می‌نوشند! اگر مالی از سارقی که اموال مردم را به سرقت می‌برد، سرقت نمایید، به شما اعتراض می‌کند؛ چرا که می‌داند سرقت بد است؛ اما آن را برای خود دوست دارد!
بنابراین، تا پس از شناخت و ایمان، محبّت به خدای سبحان در دل ایجاد نگردد و شوق لقای محبوب با رضایت و روسفیدی در دل نجوشد، حقیقت توبه و استغفار، آن طور که باید، درک نخواهد شد.
تشدید محبّت :
تا آدمی به صورت مستمر به یاد محبوب نباشد و به او توجه نداشته باشد، با او گفتگو و راز و نیاز و ابراز محبّت نکند، خواسته‌هایش را به او نگوید و در جلب رضایت او نکوشد، محبّتش عمیق نمی‌شود و پایدار نمی‌نماند و به ظهور مودّت نمی‌رسد و به غفلت و فراموشی مبدل می‌گردد.
بنابراین، شناخت حق تعالی، یاد خدا ذکر که سرآمد آنها نماز می‌‌باشد، تلاوت قرآن مجید، یعنی قرائت با تفکر که شنیدن کلام معبودِ محبوب است، و دعا که گفتگوی با خداوند منّان است، و توجه به او و جلب رضایت او در هر حال و کار، سبب تشدید این محبّت و مودّت می‌گردد و آدمی را از غفلت و گناه بازمی دارد.
تولا و تبرا : تولا، یعنی دوست شناسی و رفتن به سوی او و تبرا، یعنی دشمن شناسی و بیزاری و دوری و مقابله با او .
دوست و دشمن، فقط افراد یا حکومت‌ها نمی‌باشند، بلکه تمامی خیرها و شرّها را نیز شامل می‌ گردند؛ لذا لازم است که مؤمن، پس از شناخت و ایمان، با محبّتی که در دلش قرار گرفته، تولا داشته باشد ولایت پذیر باشد،و به سوی دوست، خیر و خوبی برود و متقابلاً تبرا داشته باشد، یعنی از هر دشمن، شرّ، انحراف و گناهی، دوری گزیند و در برابر آن مقابله و ایستادگی نماید.
حکمت احکام : تمامی احکام عبادی و رفتاری، چه با خود باشد یا در اجتماع، برای این است که از یک سو موانع دانش، بینش، فهم، باور، ایمان و محبّت را برمی دارد، و از سویی دیگر عوامل مثبت را ایجاد می‌کند و وجود را برای رشد و تقرب، آماده می‌سازد و شرایط و لوازم را مهیا می‌گرداند.
حقیقت توبه و استغفار :
بنابراین، حقیقت توبه، ترک خطا و گناه و غفلت و توجه و رویکرد به خداوند متعال می‌باشد؛ و حقیقت استغفار این است که آدمی با عقل و قلب و از عمق جان، از خداوند متعال بخواهد که قلم عفو، بر تمامی خطاها و گناهان او بکشد و آثار و تبعات آن را نیز با رحمت خود، پوشش دهد.(پایان)