بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
الف) - نقص در برابر کمال تعریف و شناخته میشود، وگرنه نقصی نیست. به عنوان مثال: غنچه در کمال خودش قرار دارد، اما در برابر گُل، ناقص است و باید رشد کند تا گُل شود. حال برای مخلوقات، چه کمالی فرض شده که آنها را ناقص می شماریم و باکدام کمالی مقایسه میشوند؟! آیا با خداوند سبحان مقایسه میکنیم و آنها را در برابر او ناقص می بینیم؟! بدیهی است که اگر چیزی هستی و کمال محض باشد که دیگر مخلوق نیست!
ب) - اندازه داشتن و محدود بودن هر چیزی در نظام خلقت، که از آن تعبیر به نقص میکنیم، نه تنها با کمال محض بودن خداوند سبحان منافات و تناقضی ندارد، بلکه اساساً هر فاعلی، کاملتر از فعل خود می باشد.
اگر نقاشی، یک صورت یا منظرۀ بسیار زیبایی را به تصویر بکشد، خودش به مراتب کاملتر و بزرگتر از آن است - اگر مهندسی، یک برج صد طبقه را طراحی و مهندسی کند، خودش از آن کاملتر و بزرگتر است - چنان که اگر کسی موتور هواپیما یا کشتی بسازد، خودش و علمش بزرگتر ازساختهاش میباشد؛ چنان که میتواند بیش از این طراحی کند و بسازد اگر استادی به دانشپژوه خود علمی بیاموزد، علمش به مراتب بیشتر از آن مقداری است که تعلیم میدهد - اگرشما کسی را دوست داشته باشید و محبّت خود را با زبان و در عمل نشان دهید مودّت، محبّتی که در قلب شماست، به مراتب بیشتر از نمود آن در گفتار و عملتان میباشد؛ چنان که میتوانید این محبّت را هر چه بیشتر ابراز نمایید و حدّی برای آن نیست.
خداوند سبحان فرمود که مخالفان و دشمنان خود را به دوستی نگیرید، دشمنی آنان از کلامشان پیداست، اما آن چه در قلب دارند، به مراتب بزرگتر است: قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ - دشمنى از لحن و سخن شان آشكار است و آنچه سينه هايشان نهان مى دارند بزرگتر است. (سوره آل عمران بخشی از آیه 118)
از اینرو، در احادیث تصریح شده که شخص مؤمن و نیکوکار، خودش بزرگتر و بهتر از عمل نیکویش می باشد، و شخص گناهکار، خودش بدتر از عملش میباشد.
ج)- خورشید که نورش کهکشان را روشن میکند و حرارتش به اندازه معین و علمی به هر سیارهای میرسد، به مراتب بزرگتر از روشنایی و حرارتش میباشد؛ چرا که این نوروحرارت،تجلی خورشید است، نه خود خورشید.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
الف) - نقص در برابر کمال تعریف و شناخته میشود، وگرنه نقصی نیست. به عنوان مثال: غنچه در کمال خودش قرار دارد، اما در برابر گُل، ناقص است و باید رشد کند تا گُل شود. حال برای مخلوقات، چه کمالی فرض شده که آنها را ناقص می شماریم و باکدام کمالی مقایسه میشوند؟! آیا با خداوند سبحان مقایسه میکنیم و آنها را در برابر او ناقص می بینیم؟! بدیهی است که اگر چیزی هستی و کمال محض باشد که دیگر مخلوق نیست!
ب) - اندازه داشتن و محدود بودن هر چیزی در نظام خلقت، که از آن تعبیر به نقص میکنیم، نه تنها با کمال محض بودن خداوند سبحان منافات و تناقضی ندارد، بلکه اساساً هر فاعلی، کاملتر از فعل خود می باشد.
اگر نقاشی، یک صورت یا منظرۀ بسیار زیبایی را به تصویر بکشد، خودش به مراتب کاملتر و بزرگتر از آن است - اگر مهندسی، یک برج صد طبقه را طراحی و مهندسی کند، خودش از آن کاملتر و بزرگتر است - چنان که اگر کسی موتور هواپیما یا کشتی بسازد، خودش و علمش بزرگتر ازساختهاش میباشد؛ چنان که میتواند بیش از این طراحی کند و بسازد اگر استادی به دانشپژوه خود علمی بیاموزد، علمش به مراتب بیشتر از آن مقداری است که تعلیم میدهد - اگرشما کسی را دوست داشته باشید و محبّت خود را با زبان و در عمل نشان دهید مودّت، محبّتی که در قلب شماست، به مراتب بیشتر از نمود آن در گفتار و عملتان میباشد؛ چنان که میتوانید این محبّت را هر چه بیشتر ابراز نمایید و حدّی برای آن نیست.
خداوند سبحان فرمود که مخالفان و دشمنان خود را به دوستی نگیرید، دشمنی آنان از کلامشان پیداست، اما آن چه در قلب دارند، به مراتب بزرگتر است: قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ - دشمنى از لحن و سخن شان آشكار است و آنچه سينه هايشان نهان مى دارند بزرگتر است. (سوره آل عمران بخشی از آیه 118)
از اینرو، در احادیث تصریح شده که شخص مؤمن و نیکوکار، خودش بزرگتر و بهتر از عمل نیکویش می باشد، و شخص گناهکار، خودش بدتر از عملش میباشد.
ج)- خورشید که نورش کهکشان را روشن میکند و حرارتش به اندازه معین و علمی به هر سیارهای میرسد، به مراتب بزرگتر از روشنایی و حرارتش میباشد؛ چرا که این نوروحرارت،تجلی خورشید است، نه خود خورشید.(ادامه دارد...)
- ۸۸
- ۲۷ مرداد ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط