بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
عالَم خلقت،تجلّی علم، حکمت، قدرت، مشیّت و رحمت خداوند سبحان است،نه خود خداوند سبحان و البته که تجلّی فقط درخشش و انعکاس می‌باشد که در مراتب نازله قرار دارد.
به عنوان مثال: وقتی مقابل آینه قرار می‌ گیرید، صورت خود را می‌ بینید، اما این فقط یک تجلّی است، نه وجود خودتان؛ و این تجلّی به مراتب نازل‌تر و محدودتر از خودتان می‌ باشد.
الله اکبر : مقصود از بزرگتر و کامل‌تر بودن خداوند سبحان، این نیست که با مخلوقاتش مقایسه شود و گفته شود که بزرگتر و کامل‌تر است؛ چرا که اساساً خالق با مخلوق قیاس نمی‌شود.
شخصی از امام صادق علیه السلام، معنای الله اکبر را پرسید. ایشان فرمودند: آیا چیزی وجود دارد که خدا از آن بزرگتر باشد؟ آن شخص عرض کرد: پس معنای آن چیست؟ امام فرمود: یعنی خداوند بزرگتر از آن است که وصف شود .
اگر چند جسم حجیم را کنار یکدیگر بچینید و بگویید: این یکی از بقیه بزرگتر است، یک تناسب و قیاس منطقی می‌ باشد، اما خداوند سبحان مانند چیزی نیست و چیزی نیز مانند او نیست که با هم مقایسه و سنجیده شوند و گفته شود او بزرگتر از بقیه است! لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ .
ما،علم و قدرت، حکمت و رحمت وجود بخشی خداوند سبحان را در خلقتش می‌ بینیم و می‌ شناسیم که هم خلقت اندازه دارد و محدود است و هم علم، ادراک و شناخت ما محدود میباشد، اما او برتر از تجلیاتش در خلقتش می‌باشد.
بنابراین، معنای کمال محض بودن حق تعالی، این نیست که هر چه خلق می‌کند نیز کمال محض باشد؛ بلکه مخلوق محدود، نیازمند و با قابلیت رسیدن به کمال خودش خلق می‌شود و هیج موجودی نمی‌تواند کمال محض شود.(پایان)