بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
هردوئیت وکثرتی،دال بر محدودیت می باشد؛ بنابراین هستی و کمال محض خداوند سبحان، واحد، اَحد یکتا و یگانه و بدون مثل و مانند میباشد.
نقص یا کمال، در مقایسه دیده می شوند و هرگز مخلوق با خالقش و مصنوع با صانعش مقایسه نمی شوند. آیا کسی یک صنعت را با صنعت گرش مقایسه میکند؟! خیر، بلکه با دیدن صنعت، پی به علم، حکمت، هنر و توان صنعتگر میبرد.
نقص - کاستی با عیب متفاوت است. هر عیبی، نقص است، اما هر نقصی عیب نیست. معلومات یک کودک سه چهار ساله، در مقایسه با یک دانشجو یا دانشمند، ناقص است، اما این برای او عیب نیست.
هرگز درتفکر و تعقل برای خدا شناسی، با مطالعۀ نشانهها آیات خداوند سبحان، در کتاب خلقت و کتاب وحی، در پی یافتن تناقض نباشید، چرا که نه تنها یافت نمیشود، بلکه این رویکرد، نوعی مقاومت ادراکی ایجاد مینماید که مانع از درک حقایق میگردد؛ چنان که فرمود: جستجو برای یافتن عیب و تناقض،حتی در خلقت نیز سبب خستگی خودتان میشود!
الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِنْ تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِنْ فُطُورٍ-همان كسی كه هفت آسمان را بر روی يكديگر آفريد، در آفرينش خداوند رحمان هيچ تناقض، عیب و به هم ریختگی نمیبينی، بار ديگر نگاه كن، آيا هيچ شكاف و خللی مشاهده میكنی؟! (3)
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ - بار ديگر به عالم هستی نگاه كن سرانجام چشمانت در جستجوی خلل، آشفتگی و تناقض ناكام مانده به سوی تو باز میگردد درحالی كه خسته و ناتوان است.(4)(سوره ملک آیه 3 و 4)
بیتردید اگر در نظام خلقت، کمترین عیب و تناقضی وجود داشت، در همان ابتدای خلقت همه چیز نابود میشد، در حالی که هر چیزی با اندازههای معین و علمی خلق شده و در جای خودش قرار دارد و اجزای عالم نیز همه با هم مرتبط میباشند و تمامی روابط نیز در چارچوب قوانین علمی و معین قرار دارند! فرمود: إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ - ماییم که هر چیزی را به بااندازه آفریدهایم.(سوره قمر آیه 49)
فقط حق تعالی هستی و کمال محض است و مخلوقات همه با اندازه های معین و علمی و حکیمانه خلق شدهاند، و اندازه یعنی حدّ معین؛ لذا هر چه که خلق شده،محدود است و نمیتواند همچون او، در هستی و کمالات بیاندازه باشد!
فرض کنید که خورشید، ماه، زمین و هر مخلوق دیگری، اندازۀ معینی نداشت و بزرگی و کمال آن، به حدّی محدود نمیشد! این محال عقلی، علمی و تجربی میباشد.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
هردوئیت وکثرتی،دال بر محدودیت می باشد؛ بنابراین هستی و کمال محض خداوند سبحان، واحد، اَحد یکتا و یگانه و بدون مثل و مانند میباشد.
نقص یا کمال، در مقایسه دیده می شوند و هرگز مخلوق با خالقش و مصنوع با صانعش مقایسه نمی شوند. آیا کسی یک صنعت را با صنعت گرش مقایسه میکند؟! خیر، بلکه با دیدن صنعت، پی به علم، حکمت، هنر و توان صنعتگر میبرد.
نقص - کاستی با عیب متفاوت است. هر عیبی، نقص است، اما هر نقصی عیب نیست. معلومات یک کودک سه چهار ساله، در مقایسه با یک دانشجو یا دانشمند، ناقص است، اما این برای او عیب نیست.
هرگز درتفکر و تعقل برای خدا شناسی، با مطالعۀ نشانهها آیات خداوند سبحان، در کتاب خلقت و کتاب وحی، در پی یافتن تناقض نباشید، چرا که نه تنها یافت نمیشود، بلکه این رویکرد، نوعی مقاومت ادراکی ایجاد مینماید که مانع از درک حقایق میگردد؛ چنان که فرمود: جستجو برای یافتن عیب و تناقض،حتی در خلقت نیز سبب خستگی خودتان میشود!
الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِنْ تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِنْ فُطُورٍ-همان كسی كه هفت آسمان را بر روی يكديگر آفريد، در آفرينش خداوند رحمان هيچ تناقض، عیب و به هم ریختگی نمیبينی، بار ديگر نگاه كن، آيا هيچ شكاف و خللی مشاهده میكنی؟! (3)
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ - بار ديگر به عالم هستی نگاه كن سرانجام چشمانت در جستجوی خلل، آشفتگی و تناقض ناكام مانده به سوی تو باز میگردد درحالی كه خسته و ناتوان است.(4)(سوره ملک آیه 3 و 4)
بیتردید اگر در نظام خلقت، کمترین عیب و تناقضی وجود داشت، در همان ابتدای خلقت همه چیز نابود میشد، در حالی که هر چیزی با اندازههای معین و علمی خلق شده و در جای خودش قرار دارد و اجزای عالم نیز همه با هم مرتبط میباشند و تمامی روابط نیز در چارچوب قوانین علمی و معین قرار دارند! فرمود: إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ - ماییم که هر چیزی را به بااندازه آفریدهایم.(سوره قمر آیه 49)
فقط حق تعالی هستی و کمال محض است و مخلوقات همه با اندازه های معین و علمی و حکیمانه خلق شدهاند، و اندازه یعنی حدّ معین؛ لذا هر چه که خلق شده،محدود است و نمیتواند همچون او، در هستی و کمالات بیاندازه باشد!
فرض کنید که خورشید، ماه، زمین و هر مخلوق دیگری، اندازۀ معینی نداشت و بزرگی و کمال آن، به حدّی محدود نمیشد! این محال عقلی، علمی و تجربی میباشد.(ادامه دارد...)
- ۱۰۸
- ۲۷ مرداد ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط