گاهی جهان فقط دو رنگ داشت؛سیاهِ زخمها و خاکستریِ خستگی.اما بعد، یکی با صدای آرامش برگشت،و دیگری با خندهای که حتی غروب رو روشن کرد.از اون روز، تاریکی هم مجبور شد کنار بره.#text