کبوترهایمان. باید دوباره کبوترهایمان را پیدا کنیم. این را
کبوترهایمان. باید دوباره کبوترهایمان را پیدا کنیم. این را تمام شاعران و عاشقان میدانندکه دنیای بی کبوتر و لبخند چه حجم محدودی ست برای نفس کشیدن. من خسته ام از این آسمانی که چشم به راه هیچ کبوتری نیست و روزی که تو بیایی، برای همیشه بیایی مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت و من آن روز را انتظار میکشم...
استاد کاکاوند
استاد کاکاوند
۸۴۴
۱۹ مرداد ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.