از غمش سر به در و مشت به دیوار زدم

از غمش سر به در و مشت به دیوار زدم 
ناله از این دلِ وامانده ی تبدار زدم 
گفت لطفا ببر از یاد ، من و خاطره ام  
در سکوتی که کشنده ست فقط زار زدم 
جز وفاداری و عشق از چه مگر رنجیدی؟
در سوالات خودم طعنه به دلدار زدم !
خوش به حالش که ندارد خبر از حال دلم 
روی عکسش به  لبش بوسه به تکرار زدم 
مثل آتش که به هیزم زده باشد امشب
دست بر فندک و آن پاکتِ سیگار زدم