درونم خلیی است بیانتها

درونم، خلأیی است بی‌انتها،
جایی که نه نغمه ی شادمانی طنین می‌افکند،
و نه فغان اندوه گوش می‌خراشد.
همه‌چیز به سکوتی سنگین مبدل گشته،
و من در این سکوت، چون سایه‌ای بی‌روح،
ره میسپارم