برهنه به بستر بی کسی مُردن ،

برهنه به بستر بی‌کسی مُردن ،
تو از یادم نمی‌روی ...
خاموش به رساترین شیون آدمی،
تو از یادم نمی‌روی ...
گریبانی برای دریدن این بغض بی‌قرار،
تو از یادم نمی‌روی ...
سفری ساده از تمام دوستت دارم تنهایی،
تو از یادم نمی‌روی ...
سوزن ریز بی‌امان باران بر پیچک و ارغوان ،
تو از یادم نمی‌روی ...
تو...تو با من چه کرده‌ای که از یادم نمی‌روی !