وقتی که تو هستی تا اخر زمستان بدون چتر در باران راه میروم

وقتی که تو هستی تا اخر زمستان بدون چتر در باران راه میروم وبی رنگی روزهایم را با یاد تو رنگ میزنم .
وقتی که نیستی انگار زمستان است وچترم را گم کرده ام.وقتی که نیستی جدول تنهایم را با گیاه باران پیوند میزنم و گریه را بهانه میکنم.
"طاقت من ،
طاقت دل،   
     طاقت سنگ است"
دیدگاه ها (۴)

هوای دو نفره داشتن نه ابر میخواهد، نه باران ، نه یک بعدظهر پ...

آخ که چه دنیایی داریم....روی هم رفته قشنگه.چه خوبه نگران کسی...

عاشق دوستت دارم های بی هنگامتمکه مثل باران تند پاییزیغافلگیر...

وقتی که قاصدک پاییزی آرام آرام به سوی آلاله های             ...

براى فرزندمبرای اوکه هنوز نیامده‌و شاید هیچ‌وقت نیاید…تو هنو...

بعد از درد آن شب ✭ Wylder ✭در پایان....سه هفته گذشته بود. ش...

اوه خدای‌من!احساس میکنم گم شده‌ام . نمی‌دانم کجام و قراره چی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط