رمان انسانیت

#انسانیت
#پارت۱۴

نفس عمیقی کشید و دستش را بر روی قلبش قرار داد
فرزاد با عجله از اتاق خارج شد و به سمت صبا رفت

-تموم شد!

سپس بدون معطلی به سمت خروجی بیمارستان عمارت حرکت کرد و صبا نیز به دنبالش....
دوربین ها نیز تا به حال به حالت عادی برگشتند

هر دو خواستند از در خروجی خارج شوند که ترانه در مقابلشان نمایان شد

صبا که به کل خود را باخته بود
فرزاد نیز مضطرب و پریشان به نظر می رسید ولی با این حال لبخندی زد

-کجا میری ترانه؟

ترانه به قیافه پر استرس هردوشان نگاهی انداخت و شانه ای بالا انداخت و لب زد:

-آقای پژوهی گفت یه سری به رئیس بزنم!
فرزاد سرش را تکان داد و ترانه از کنارشان گذشت

چهره صبا وحشت زده بود
با تقلا به چهره فرزاد چشم دوخت

-دوربینا فعال شده و ترانه حتما.......

فرزاد در حالی که چشمش به ترانه در حال حرکت بود حرفش را قطع کرد

-ترانه میمیره

بزاق دهانش بی اختیار در دلش فرو ریخت و توان چرخاندن زبان از او گرفته شد
یک قربانی دیگر!
یعنی قرار است به همین روال برای پوشاندن کارشان راه به راه آدم بُکشند

فرزاد نگاهی به چهره غرق در بهت دخترک انداخت

-چرا اینجوری نگام می‌کنی؟تازه کارمون راحت‌ترم شد!

-تو آدمی؟!