شب های من....

شب‌های من....


دلنوشته نیمه شب من

خدای دلنوشته های نیمه شب من سلام
معشوق لحظه های خلوت و تنهاییم، مخاطب تمام عاشقانه های من، برایت از عمق جان مینویسم، تو نیز با تمام مهر و عطوفتت بخوان.

•.¸¸.•♥•.¸¸.•♥♥•.¸¸.•♥•.¸¸.•

دلربا معشوقم
زمانی که تاریکی همه جا را فرا گرفته و دیگران در خوابند، با نوازشهای تو بیدار میشوم و سجاده ام را برمیدارم و زیر آسمان بی انتهایت می گشایم و آماده ی راز و نیاز با تو معشوق دلنواز میشوم.

هر گاه رو به آسمان مینگرم، حسرت سراپای وجودم را در بر میگیرد...
میدانی؟ به ستاره های آسمان رشک میبرم، چرا که انها به تو نزدیکند و من از تو دورم...از تو و از خودم

•.¸¸.•♥•.¸¸.•♥♥•.¸¸.•♥•.¸¸.•

معبود نازنینم
چه شبها که تو مشتاقی و منتظر به اجابت خواسته های ما، ولی ما بستر را به هم صحبتی با تو برمی گزینیم، و تو چه غریبانه،باز دست مهر بر سر ما میکشی و لبخندی از سر مهربانی و لطف بر ما میزنی و شب بعد و شبهای دیگر باز با صبوری مشتاق دیدار مایی! بی انکه از ما برنجی!

•.¸¸.•♥•.¸¸.•♥♥•.¸¸.•♥•.¸¸.•

محبوب من
حال که مرا توفیق هم صحبتی با خویش عطا فرموده ای، لطفی نما و مرا لایق بندگی خویش کن، آنچنان حلاوت و شیرینی هم صحبتی با خودت را بر من عطا کن تا همواره ذکر زبانم نام زیبای تو باشد و بس،