هرشب به انتظارت ، هرشب ملول وخسته

هرشب به انتظارت ، هرشب ملول وخسته
تا کی سحر  ببینم  با قلبِ  خون  نشسته؟
تا کی بجای  دامن ، سر بر نهم به مستی؟
تا کی شبِ دراز و ، تا کی دو دستِ بسته؟
سر در  کویر   داغ و  ،  پا در دلِ  بیابان
دل در پی ات روانه ،  تا کی دل شکسته؟
حتی  بخوابِ  نازت   گاهی  نظر  نداری
تا کی نویسم  ایجان ، تا کی دل خُجسته؟
با عشقِ روی  ماهت  بر گردِ  کعبه گشتم
گشتم  ولی  نبودی ،  پیمان زِهم گُسسته
کافر شُدی به عِشقم ، کم کافری  روا کن
تا کی سحر ببینم ،  با قلب خون نشسته؟