تک پارتی
به اندازه ی کافی عجله داشتی.
شاید دیرت هم نشده بود، ولی این عادتت بود که همیشه، همه جا زود برسی.
گلو درد خفیفی داشتی، برای همین قبل از راه افتادن توی فلاسکت مقداری چای درست کردی.
بعد از وارد شدن به قطار، شروع به پیدا کردن صندلیت کردی.
۵۷
بعد از نگاه کردن دوباره به بلیط و دیدن شماره صندلی به صندلی جلوت نگاهی انداختی و شماره ۵۸ رو، روش دیدی.
آروم قدمی به عقب برداشتی تا صندلی پشت رو ببینی
۵۷
بعد از قرار دادن وسایلت و نشستن هدفونت رو، روی گوشت گذاشتی و آهنگ موردها علاقت رو پلی کردی.
بعد از مدتی که گذشت دیدی مردی با کت قهوه ای رنگ و هودی کرم، و ماسکی سفید رنگ رو به روت نشسته
-:ببخشید خانم... امکان این که من بلیط بگیرم خیلی دیر شد... اجازه دارم اینجا بشینم؟
+:حتما: بفرمایید
به صندلی رو به روت اشاره کردی و اون هم بعد از قرار دادن وسایلش روی صندلی جلو، نشست
بعد از مدتی اروم آروم شروع به خوردن چاییت کردی که متوجه نگاه های خیره ی فرد جلوت شدی
+:ببخشید... چیزی رو صورتمه؟ یا اتفاقی افتاده؟
اگر ماسک روی صورتش نبود خیلی راحت تر میتونستی پوزخندی که زده رو ببینی. ولی همیشه راه های دیگه ای هم هست... چشم ها دروغ نمیگن
+:یا... بهتر بگم اتفاقی افتاده که....
نذاشت حرفت ادامه پیدا کنه و با همون پوزخندی که همچنان داشت جلوی پات زانو زد
-:ببینم...یعنی میخوای بگی بعد از این همه که به قیافه ام نگاه کردی نفهمیدی من کیم؟
ماسکش رو با عصبانیت پایین داد. پوزخندش همچنان روی صورتش بود
-:خب خورشید کوچولو... همچنان هم میخوای بگی نمیشناسیم؟
+....ن...نامجونا...
-:این شد... این شد خورشید کوچولو...
از جلوت بلند شد و کنارت نشست و همین باعث شد سرت رو روی شونه اش بزاری
+:چرا... چرا رفتی نامجونا؟
-:چون تحدید کرده بودن که خورشیدم رو ازم میگیرن... پس... منم ترجیح دادم از دور تماشا کنم... خیلی جاها کنارت بودم... ولی نفهمیدی... سر مسابقه ات... تموم شدن دانشگاه... خیلی جاها...پس... اخر ترجیح دادم خودم خودم رو بهت نشون بدم
سرت رو روی شونه اش گذاشتی و گاز محکمی گرفتی
+:گنده تر شدی...
خنده ای کرد
-: دوست دارم خورشید کوچولو...
شاید دیرت هم نشده بود، ولی این عادتت بود که همیشه، همه جا زود برسی.
گلو درد خفیفی داشتی، برای همین قبل از راه افتادن توی فلاسکت مقداری چای درست کردی.
بعد از وارد شدن به قطار، شروع به پیدا کردن صندلیت کردی.
۵۷
بعد از نگاه کردن دوباره به بلیط و دیدن شماره صندلی به صندلی جلوت نگاهی انداختی و شماره ۵۸ رو، روش دیدی.
آروم قدمی به عقب برداشتی تا صندلی پشت رو ببینی
۵۷
بعد از قرار دادن وسایلت و نشستن هدفونت رو، روی گوشت گذاشتی و آهنگ موردها علاقت رو پلی کردی.
بعد از مدتی که گذشت دیدی مردی با کت قهوه ای رنگ و هودی کرم، و ماسکی سفید رنگ رو به روت نشسته
-:ببخشید خانم... امکان این که من بلیط بگیرم خیلی دیر شد... اجازه دارم اینجا بشینم؟
+:حتما: بفرمایید
به صندلی رو به روت اشاره کردی و اون هم بعد از قرار دادن وسایلش روی صندلی جلو، نشست
بعد از مدتی اروم آروم شروع به خوردن چاییت کردی که متوجه نگاه های خیره ی فرد جلوت شدی
+:ببخشید... چیزی رو صورتمه؟ یا اتفاقی افتاده؟
اگر ماسک روی صورتش نبود خیلی راحت تر میتونستی پوزخندی که زده رو ببینی. ولی همیشه راه های دیگه ای هم هست... چشم ها دروغ نمیگن
+:یا... بهتر بگم اتفاقی افتاده که....
نذاشت حرفت ادامه پیدا کنه و با همون پوزخندی که همچنان داشت جلوی پات زانو زد
-:ببینم...یعنی میخوای بگی بعد از این همه که به قیافه ام نگاه کردی نفهمیدی من کیم؟
ماسکش رو با عصبانیت پایین داد. پوزخندش همچنان روی صورتش بود
-:خب خورشید کوچولو... همچنان هم میخوای بگی نمیشناسیم؟
+....ن...نامجونا...
-:این شد... این شد خورشید کوچولو...
از جلوت بلند شد و کنارت نشست و همین باعث شد سرت رو روی شونه اش بزاری
+:چرا... چرا رفتی نامجونا؟
-:چون تحدید کرده بودن که خورشیدم رو ازم میگیرن... پس... منم ترجیح دادم از دور تماشا کنم... خیلی جاها کنارت بودم... ولی نفهمیدی... سر مسابقه ات... تموم شدن دانشگاه... خیلی جاها...پس... اخر ترجیح دادم خودم خودم رو بهت نشون بدم
سرت رو روی شونه اش گذاشتی و گاز محکمی گرفتی
+:گنده تر شدی...
خنده ای کرد
-: دوست دارم خورشید کوچولو...
- ۶.۲k
- ۰۴ بهمن ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط