BTS, Roman
#زندگی_من
#ادامه_پارت_چهل_و_دوم
من- آی آی آروم تر!
خیلی پام میسوخت. انتظار داشتم من و ببرن بیمارستان، اما بردن عمارت. تهیونگم سونا رو با خودش اورد عمارت.
...
با دیگاردا من و گذاشتن روی تخت خودم و سونا و تهیونگ تو اتاق تهیونگ خوابیدن.
[این و بفهم، اوم دوست دختر تهیونگ. اگه تهیونگ به تو باج بده و به سونا اهمیت نده، پس چیشد دیگه!]
اره، امشب و زود تموم میکنم که فردا باید زود بیدار شم. نباید دوباره مدرک دست سونا بدم.
من- راستی حواست باشه فردا به سونا بگی خانوم، اون خانوم این عمارت.
از یکی از همون بادیگاردا درخواست کردم برام جعبه کمک های اولیه رو بیاره.
روی پام اصلا پماد نزدم، اخه زمخش نیاز به بخیه داشت نه پماد، بجاش با پانسمان دورش و بستم.
اون شب بخاطر پام اصلا نخوابیدم و فکر کنم فقط یک ساعت چشم روی هم گذاشتم.
(۶:۰۰)
ساعت ۶:۰۰ از روی تخت اومدم پایین. اصلا وزنم و روی اون یکی نذاشتم.
دنبال یک میله ای میگشتم تا به عندان عصا ازش استفاده کنم.[باید بزم و صبحونه حاضر کنم]
یک میله پرده پیدا کردم و از همون استفاده کردم.
آروم آروم از اتاقم اومدم بیرون. لبپله ها بودم که تهیونگ از اتاقش اومد بیرون
تهیونگ- هی هی چیکار میکنی!
به سرعت به سمتم اومد. بازو مو گرفت تا کمکی کرده باشه
من- صبح بخیر اقا. میخوام برم پایین
(نگران)تهیونگ- چرا!؟ چیزی میخوای بگو برات بیارم!
من- نه اقا ممنون، ممکنه خانوم بیدار شن بعد از دیدن همچین صحنه ای ناراحت بشن. من خودم میرم نیازی نیست.
(نگران)تهیونگ- اخه پله های اینجا تیزن! میخوای بری سرویس بیا از سرویس من استفاده کن!
من- نه من...
تهیونگ- اگه غذا میخوای بگو برات بیارم
من- نه فقط...
تهیونگ- نوشیدنی میخوای بگو
من- میخوام...
تهیونگ- هرچی بخوای خودم برات میارم
من- اقا لطفا! میخوام برم صبحونه حاضر کنم. دوست ندارم روز اولی که سونا خانوم من و اینجا ببینه بهم بدبین شه
(جدی)تهیونگ- لازم نیست. امروز بخاطر سونا میخوام خودم همه ی کارارو بکنم.
بهش خیره شدم، دوباره همون اخلاق سرد و به رخم کشید. اما این و خیلی دوست داشتم، تهیونگ واقعی رو دوست داشتم.
سرم و پایین انداختم تا برگردم
من- ممنون...
اما یهو میله پرده روی سرامیکا از دستم سر خورد و خواستم بیوفتم زمین که تهیونگ ازم گرفت تا نیوفتم.
همون لحظه سونا ظاهر شد و با دیدن این صحنه حرفش و قطع کرد
سونا- عزیزم کجا...!
#ادامه_پارت_چهل_و_دوم
من- آی آی آروم تر!
خیلی پام میسوخت. انتظار داشتم من و ببرن بیمارستان، اما بردن عمارت. تهیونگم سونا رو با خودش اورد عمارت.
...
با دیگاردا من و گذاشتن روی تخت خودم و سونا و تهیونگ تو اتاق تهیونگ خوابیدن.
[این و بفهم، اوم دوست دختر تهیونگ. اگه تهیونگ به تو باج بده و به سونا اهمیت نده، پس چیشد دیگه!]
اره، امشب و زود تموم میکنم که فردا باید زود بیدار شم. نباید دوباره مدرک دست سونا بدم.
من- راستی حواست باشه فردا به سونا بگی خانوم، اون خانوم این عمارت.
از یکی از همون بادیگاردا درخواست کردم برام جعبه کمک های اولیه رو بیاره.
روی پام اصلا پماد نزدم، اخه زمخش نیاز به بخیه داشت نه پماد، بجاش با پانسمان دورش و بستم.
اون شب بخاطر پام اصلا نخوابیدم و فکر کنم فقط یک ساعت چشم روی هم گذاشتم.
(۶:۰۰)
ساعت ۶:۰۰ از روی تخت اومدم پایین. اصلا وزنم و روی اون یکی نذاشتم.
دنبال یک میله ای میگشتم تا به عندان عصا ازش استفاده کنم.[باید بزم و صبحونه حاضر کنم]
یک میله پرده پیدا کردم و از همون استفاده کردم.
آروم آروم از اتاقم اومدم بیرون. لبپله ها بودم که تهیونگ از اتاقش اومد بیرون
تهیونگ- هی هی چیکار میکنی!
به سرعت به سمتم اومد. بازو مو گرفت تا کمکی کرده باشه
من- صبح بخیر اقا. میخوام برم پایین
(نگران)تهیونگ- چرا!؟ چیزی میخوای بگو برات بیارم!
من- نه اقا ممنون، ممکنه خانوم بیدار شن بعد از دیدن همچین صحنه ای ناراحت بشن. من خودم میرم نیازی نیست.
(نگران)تهیونگ- اخه پله های اینجا تیزن! میخوای بری سرویس بیا از سرویس من استفاده کن!
من- نه من...
تهیونگ- اگه غذا میخوای بگو برات بیارم
من- نه فقط...
تهیونگ- نوشیدنی میخوای بگو
من- میخوام...
تهیونگ- هرچی بخوای خودم برات میارم
من- اقا لطفا! میخوام برم صبحونه حاضر کنم. دوست ندارم روز اولی که سونا خانوم من و اینجا ببینه بهم بدبین شه
(جدی)تهیونگ- لازم نیست. امروز بخاطر سونا میخوام خودم همه ی کارارو بکنم.
بهش خیره شدم، دوباره همون اخلاق سرد و به رخم کشید. اما این و خیلی دوست داشتم، تهیونگ واقعی رو دوست داشتم.
سرم و پایین انداختم تا برگردم
من- ممنون...
اما یهو میله پرده روی سرامیکا از دستم سر خورد و خواستم بیوفتم زمین که تهیونگ ازم گرفت تا نیوفتم.
همون لحظه سونا ظاهر شد و با دیدن این صحنه حرفش و قطع کرد
سونا- عزیزم کجا...!
- ۲.۶k
- ۱۴ فروردین ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۲)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط