آخوندها نخوانند

.
چند توصیه دوستانه به مخالفان جمهوری اسلامی. اگر واقعا دوست دارید آخوندها بروند حتما این مطلب را بخوانید.

«ایران» خط قرمزتان باشد
تیم ملی فوتبال ایران حتا اگر همه‌شان سپاهی و آخوند هم باشند، باز هم تیم ملی ایران است. اگر رژیم عوض بشود، جام‌جهانی بعدی وقتی تمام مردم دنیا می‌خواهند آمار دوره قبلی را بخوانند، نمی‌گویند تیم ملاها از آمریکا باخت. می‌گویند تیم «ایران» باخت. نمی‌گویند تیم ملی کشوری که با رییسی دیدار کرد باخت. نمی‌گویند تیم ملی کشوری که سرود جمهوری اسلامی را خواند باخت. هرچه باشد، شکست یا پیروزی را به اسم ایران ثبت می‌کنند. پس روی خاک ایران و هرآنچه نام ایران و ایرانی بر روی آن است تعصب و غیرت داشته باشید.
.
تناقض نداشته باشید
مگر غیر از این است که بزرگترین نقد ما به مسئولان جمهوری اسلامی این است که نان خشک و لُنگ را به مردم توصیه می‌کنند؛ اما فرزندان‌شان در خارج عشق و حال می‌کنند؟ پس چطور می‌خواهید با تناقض کشور بسازید؟ اینکه به بازیکن تیم ملی که در عزای مردم یک عکس با لبخند گرفته، بگویی بی‌شرف اما خودت با پرچم انگلیس و آمریکا وسط خیابان برقصی و قر بدهی و هورا بکشی و ناگهان از برادر مقتول به خواهر عروس تبدیل بشوی تناقض محض است. حتا اگر تو هم مانند نیمی از مردم کشورت از باخت تیم ملی ناراحت شدی و رقص و شادی پس از باخت تیم ملی را تایید نمی‌کنی، حداقل باید آن فحش‌ها و بی‌شرف بی‌شرف گفتن‌ها را نثار آنها که در عزای مردم رقصیدند هم بکنی. سکوت تو رفیق، یعنی تایید کار آنها.
.
به عقاید مخالف خود احترام بگذارید
مگر غیر از این است که جمهوری اسلامی به عقاید بخشی از مردم که شما بودید بی‌اعتنا بود و همین منجر به برآشفتن شما شد تا حدی که معتقدید آخوندها همین امروز و فردا می‌روند؟ پس چطور به اعتقادات نیمی از مردم که از باخت تیم ملی خود ناراحت بودند احترام نمی‌گذارید؟ حالا تهدید به آتش زدن و اعدام کردن و بریدن سرشان بماند. چرا در برابر رقص‌ها و هو کردن‌ها سکوت می‌کنید رفقا؟ چرا اجازه می‌دهید چند بی‌وطن جنبش شما را به حاشیه ببرند؟ نکند ته دل‌تان راضی هستید؟
.
از افراد فاسد و بدنام دوری کنید
مگر غیر از این است که چهارتا عکس رئیسی با تتلو باعث شد هنوز که هنوز است بعد از گذشت ۷ سال مایه ننگ او تلقی بشود؟ پس چطور نشستید و نگاه می‌کنید که یک مشت زن‌باره‌ی زن‌بازِ قماربازِ مال مردم‌خورِ جنایت‌کارِ دروغ‌گوی فاسد مانند امثال پویان مختاری و مریم رجوی و... از جنبش شما حمایت می‌کنند و حتا جنبش را به نام خود می‌زنند؟ نکند راضی هستید از این همنشینی؟
.
اجبار نکنید و زور نگویید
مگر غیر از این است که معتقدید اجبار حجاب و زورگویی حکومت شما را برآن داشت تا قیام کنید؟ پس چطور اعتصاب و عزاداری و شعار را اجباری می‌کنید و به زور می‌گویید اگر فلان شیرینی فروشی در فلان روز کار کند، آن را به آتش می‌کشیم؟ چطور پست یا استوری مخالف نظر خود را با صدها فحش ناموسی و تهدید پاسخ می‌دهید؟ مخالفید؟ چرا در برابر این همه زور و اجبار سکوت می‌کنید؟ نکند قدرت شیرین است و حال می‌کنید از قوی بودن؟
.
تک‌رسانه‌ای نباشید
مگر غیر از این است که معتقدید جمهوری اسلامی با یک صداوسیمای محافظه‌کارِ ماله‌کش سعی داشت به دروغ مشکلات خود را کتمان کند؟ خب پس چرا تصور می‌کنید عربستان و اسرائیل و انگلیس چند میلیارد دلار در سال هزینه می‌کنند برای آزادی و رفاه و قدرتمند شدن شما؟ چرا تمام اخبار خود را از منوتو، اینترنشنال، بی‌بی‌سی و رسانه‌های خرد زیرمجموعه آنها دنبال می‌کنید؟ دروغگو بودن صداوسیما به معنی راست‌گو بودن این رسانه‌هاست؟ هیچ می‌دانید اکثر روایت‌های آن رسانه‌ها دروغ از کار در می‌آید اما شما به دلیل تک‌رسانه‌ای بودن از آن بی‌اطلاع می‌مانید؟ آیا «حقیقت» نیاز به اسناد و روایت‌های دروغ دارد؟
.
به هر حال ما شما را هم‌وطن خود می‌دانیم. حتا اگر حکومت عوض بشود، ما آن تیم ملی را تیم ملی خودمان می‌دانیم همانطور که تیم‌های ملی دوران پهلوی را تیم ملی خود می‌دانیم. چون نام ایران روی آن است و ایران تنها نقطه اشتراک تمام ماست. یادمان باشد اگر جمهوری اسلامی به خطا رفت، حکومتی دیگر نمی‌تواند با همان دست فرمان ادامه بدهد و آن حکومت هم محکوم به نابودی است. روزی نه چندان دور، عاملان و باعثان آن حکومت هم توسط افرادی تکه‌تکه خواهند شد. پس جمهوری اسلامی حتا اگر رفتنی هم باشد، این الزاما به معنی حق بودن حکومت بعدی نیست.
خلاص