۹۱

۹۱

نگاهی بهش کردم
-پسرمه
مات زل زده بود بهم و لباش باز و بسته میشد
شوگا: بچت؟ بچه ای که با تهیونگ ساختی آره؟
پوفی کردم و نگاهم و ازش گرفتم و زل زدم به رو به روم
-نه.... بچه ای که منو تو ساختیم جناب مین یونگی
نگاهش کردم قیافش از قبلم متعجب تر بود
-آره آخرین رابطمون حاصلش شد همین پسر کوچولو... که من به تمهایی پیش اون تهیونگ عوضی بزرگش کردم
به تمهایی حملش کردم اونم 9ماه بدون اینکه
کسی کمک حالم باشه خب؟
اشکام رو. گونه هام ریخت و روم و ازش گرفتم
یدفه چونم و گرفت و برگردوند طرف خدش اشک تو چشماش بود
خاستم چیزی بگم که با قرار گرفتن لباش رو لبام غافلگیرم کرد
به آرومی
هولش دادم عقب که ازم جدا شد و زل زد تو چشمام
پا پشت دستم رو لبام کشیدم و جای بوسش و پاک کردم
-معلوم نیست چند بار این لبا رو لبای اون دخترع جن*ده قرارگرفته
حالم بهم میخوره از زندگیم
از تو از همه از اون تهیونگ کسافط و تمام بدبختیایی ک کشیدم
اشک میریختم و محکم دستمو رو لبام میکشیدم
که دستام و گرفت و زل زد تو چشمام
شوگا: اون جوری نیست که ط فکر میکنی ات
-ولم کن بابا... هر جوری ک هست دیگه برام مهم نیست
هیچی ولم بهت میگم
شوگا: لطفا بزار جریان و برات تعریف کنم خاهش میکنم
لطفا ات....
چون پارت های آخره شرط نداره دیگ