دلم هوای تو داشت

دلم هوای تو داشت
دلم هوای خالص باران
در آن زمان غریب
کوچه پهن می‌شد:
در اقتدار زوزه سگ ها
و باد می‌آمد
همراه بوی تنهایی

در تعجب نمناک گام‌های مسافر
آسمان شکست و گریست
هوا، هوای خالص باران بود
دلم هوای تو داشت
تو آمدی
تو آمدی از ضلع شرقی باران
دلم هواب خالب بستر
هواب بوسه‌های مست تو داشت
دلم هوای تو داشت...
.